Dün dolabımda eski, püflenmiş bir kutu buldum. İçine baktığımda bunların ailemden kalan silahlar, sevdiğim eşyalar ve seninle olan fotoğraflarımızdı. Senin ölümünü hala kabullenemedim, Neji.
Bazen resimlerine bakıyorum ve diyorum ki, buradaydın. Bunları sen de hissettin. tenime değen bu yağmur taneciklerinin verdiği hissi, güneşin saçlarımda parlamasını ve gözümü kamaştırmasını, bulutların üzerimi örtmesini, uyumayı, sevdiğin birine sarılmayı. tenime değen o yağmur taneciklerinin bir zamanlar senin de tenine değdiğini düşünüp gülümsüyorum birden. bu dünyada olduğunu asla unutmuyorum, arkanda bıraktığın bütün o güzel şeyleri de.
şimdi senin için bu mektubu yazıyorum, asla okuyamayacağını bilerek. gözlerimden yaşlar boşalıyor fakat umursamıyorum. sen göz yaşlarımın her bir damlasına değersin çünkü. senin sevgin her şeye değer.
ve seni seviyorum,
ölü olsan bile.
biliyorum, bu mektubu okuyamazsın ama olsun Neji.
kalbimdeki bütün o hisler artık ağır geliyor çünkü. bunu sadece sana anlatabilirdim.
bu sensin, kalbimin ortasında hissettiğim bu ağır boşluk, ağrı sensin.
ve seni sonsuza dek seveceğim.
-Sevgiler Tenten.
