Chapter 2

26 3 0
                                    

Naka-baba na si Adrian sa eroplano na sinakyan niya papuntang South Korea, private plane toh ng tatay niya kaya walang hassle.

Habang nagla-lakad siya palabas, may mga flash na galing sa camera ang sumalubong sa kanya. Napa-iling na lamang siya at tuloy pa rin sa pagla-lakad hanggang sa nakita niya yung sasakyan, na limousine pala.

Napa-buntong hininga at umiling nanaman siya ulit. Iba talaga yung tatay niya.

"Jeolm-eun maseuteo, dasi osin geol-eun hwan-yeonghabnida!" Sabi ng butler ng pamilya nila Adrian.

(Young master, welcome back!)

"Kamsahamnida, jibsa."

Adrian smiled politely. Pumasok na siya sa limousine, and he took his phone, tatawagan niya si Alex.

*ringgg, ringgg*

["Annyeong?"]

"Ya, Hyung! Si Adrian toh!"

Masiglang sabi ni Adrian sa Alex Hyung niya.

["Oh bakit ka tumawag? Nandiyan ka na ba sa SoKor?"]

"Ne, actually papunta na ako sa mansion. Nandito na kasi ako sa kotse, nilalagay pa nga lang yung mga gamit ko."

["Ahh, sige. Mag pahinga ka na muna diyan, ang tagal kaya ng biyahe mo."]

Ngumiti si Adrian. Hindi niya akalain na ganyan ang Alex Hyung niya. Mabait naman talaga si Alex eh, kaso nga lang may pagka-demonyo rin toh.

"Ne, Hyung. Bubye!"

Tapos in-end call na ni Adrian ang tawag. Hinahanap ni Adrian abg neck pillow niya sa bag niya, pero hindi niya ma-kita. Nag-taka siya at tuloy pa rin sa pagha-hanap, pero wala talaga.

Ang na-kita niya lang ang kanyang kumot, jacket, yung laptop at gadgets niya, at yung mga toothbrush, toothpaste, tska mouthwash.

Palagi kasing nagda-dala ng neck pillow yang si Adrian. Madalas kasi na hindi siya komportable pag walang malambot na bagay ang nasa leeg at ulo niya. Hindi siya makaka-tulog ng maayos at madalas na paikot-ikot siya.

Naguluhan si Adrian kaya tinawagan niya si Butler. Sinabi niya na nawa-wala ang kaniyang neck pillow. Nag-taka si Butler dahil na-kita niya kanina na hawak-hawak ito ni Adrian.

"Maybe it fell down." Sabi ni Butler.

Mabuti na lang talaga at hindi pa sila umaalis. Tumingin si Adrian sa window ng kotse, at na-kita ni Adrian yung neck pillow niya sa labas.

Hawak-hawak ito ng batang babae.

Lumabas si Adrian at tinap niya yung ulo ng bata. Tumingala yung batang babae kay Adrian, ngumiti si Adrian sa bata at sinabi na sa kanya yung neck pillow.

"Unnie..." Yan lang ang nasabi ng batang babae.

Mukhang nawa-wala ata siya? Wala siyang kasama eh.

"I'll look for your Unnie, okay?" Sabi ni Adrian at tumango naman yung batang babae.

Adrian hold the little girl's hands. It's so small that Adrian just chuckled. Hindi niya maiwasang matawa dahil sobrang liit ng kamay nito.

>>>>>

"Unnie!" Sabi ng batang babae.

Tumakbo ito habang hawak-hawak yung neck pillow ni Adrian. Ang neck pillow na puro alien ng Toy Story na cartoon. Na-tawa ulit si Adrian sa inasta ng batang babae, ang kulit kasi nito.

Lumakad si Adrian patungo sa pwesto ng batang babae.

"Oppa!" Bumaba yung batang babae sa pagka-buhat sa kanya ng Unnie niya.

"Oppa, kamsamnida!" Tapos nag-bow ito kay Adrian.

"Hyemi-ah! Kaja!" Binigay ni Hyemi yung neck pillow kay Adrian.

"Dasi Oppa, kamsamnida!" Tapos umalis na si Hyemi, pero lumingon ito at ngumiti habang nagwe-wave kay Adrian.

Ngumiti si Adrian at nag-wave rin pa-balik.

>>>>>

At le mansion...

"Appa."

"Adeul, joh-eun dangsin-eul dasi bol su issseubnida." Tapos hinug siya ng Appa niya.

(Son, nice to see you again.)

"Stop it Appa. Let's just get straight to the point."

"So, I've heard that you're still friends with THEM?"

Napa-kunot ang noo ni Adrian sa sinabi ng Appa niya. Anong merun sa pagka-kaibigan niya sa pitong ugok?

"Wae? They're not bad peo--"

"Yes they are. And you're becoming one, like them!"

Muntik na suntukin ni Adrian ang Appa niya. Pero hindi niya kayang gawin. Kahit na sobrang galit na ito sa kanya, he is still respecting him.

"So anong gusto mong gawin ko, Appa?"

Adrian crossed his arms. Walang halong emosyon ang maki-kita mo sa mata niya. It's just a blank stare.

"Ang tanong... gagawin mo ba?"

Adrian smirked at his Appa. Yes or no lang naman ang sasagutin niya, pero ngumisi lang ito sa kanya.

"You know me. Kilala mo ako, Appa. Kaya sigurado ako na, alam mo ang sagot diyan."

"Okay then. Basta, ikaw bahala if you want to back out... or NOT."

Tumango si Adrian. It looks like they agreed to something. Something, that Adrian wouldn't do. Pero pag kaibigan na niya ang usapan... he will do anything.

Even if he RISK HIS LIFE... AGAIN.

To Be Continued...

>>>>>

6/6/16 Monday
8:52 PM

Maybe One DayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon