Hindi nga naman imposible na may makausap ka at maging kaibigan mo kahit hindi mo siya nakikita at nakakapag-usap lang sa isang papel.
Lalayuan mo kaya siya kapag nalaman mo kung sino talaga ang kausap mo?
---------------------------------------------------------------------------------------------
[Hi! how's your day?]
"Good! Ikaw? Kelan tayo pwede mag-meet?"
Sana sa pamamagitan ng pagkakaibigan ko dito sa unknown person na ito, makapag-move on ako kay Zoe. at yun lang naman ang tanging rason kung bakit ko nirereplyan tong taong ito.
Isinulat ko na ang reply ko at inilagay na ulit sa butas
babalikan ko na lang ito bukas.
Nagsimula ang sulantan na ito nung pinalinis sa akin ng teacher ko ang vacant room na ito. Nakita ko ang butas sa may pader at may papel dito. Kaya naman bago ko ito itapon binasa ko muna ito at nakita ang nakasulat.
"Hello (Please Reply)" Ang sabi sa sulat.
Medyo familiar sa akin yung handwriting niya.
Nagreply ako. "Hello (pls. reply)
hahahhaa
Kinabukasan, binalikan ko yung room at nakita ulit ang papel sa butas ng pader. binuksan ko yung papel at nakita ang reply niya. nagulat ako kung bakit pa siya nagreply.
[Hi! ako si Sam, shortcut for Samantha. Ako ay 17 years old. :) Nice meeting you! ikaw?]
Nagaalangan ako kung sasabihin ko ba pangalan ko o hinde.
"Ian, 17" reply ko hahaha
Kinuha ko ulit yung papel at nagsulat,
"Single ka ba?"
Umalis na ako sa room at hinintay ang bukas para sa sagot niya. Lumakad na ako sa corridor ng makasalubong ko si Zoe.
"Hi" sabi ko sa kanya habang kumakaway.
Yumuko lang siya at direderetso sa paglalakad. Gusto ko siyang lapitan kaso ngalang ayaw na niya sa akin. Gusto ko na magmove-on. Siguro kailangan ko lang ng mga ilan pang buwan para makalimutan ko siya. Ang hirap gawin, mahal ko pa siya pero kailangan ko siyang kalimutan. Gusto kong itama lahat ng pagkakamali ko sa kanya ngunit hindi ko magawa.
Hindi ko na lang siya nilingon ulit at dumiretso na lang ako ulit. Habang pauwi sumagi sa isipan ko ang tanong
"Mahal pa kaya niya ako?
Next day,
Pumunta ako sa vacant room ng umagang - umaga pa. baka sakaling nagreply na siya.
[How's your day?] tanong niya.
"Good! ikaw? kelan tayo pwede mag meet?"
Sana ma-meet ko na siya.
The next day,
[Uhmmm.. ewan ko. Naisip ko kasi bago ko simulan itong paper message hindi ako makikipagkilala or magpapakita sa taong kausap ko.]
"Eh bakit mo sinabi yung pangalan mo? at age mo?"
*********
[Di ko yun totoong pangalan pero yung age ko same lang.]
"-_-"
**********
[What?]
"nothing."
BINABASA MO ANG
Paper Message (One Shot)
RomanceHindi nga naman imposible na may makausap ka at maging kaibigan mo kahit hindi mo siya nakikita at nakakapag-usap lang sa isang papel. Lalayuan mo kaya siya kapag nalaman mo kung sino talaga ang kausap mo?