Mistakenly In To You

Part One

Roxxie's POV

We're heading out from Candon Church to our resort. I'm spacing out. But then, nakarehistro parin ang lalaking iyon sa aking utak. I don't know, but he's just freaking hot para mabaliw ako kakaisip sa kanya.

"Roxx.." dad called me out.

We're finally here sa resort. Dad said that kunin ko yung mga documents na kailangan niya 'dun sa office niya.

"Yes, dad?" tanong ko.

"Pagkakuha mo sa docs, kindly go to the basement. We'll talk about something."

As I walked heading to the elevator, binabati ako ng bawat employees namin. I'll going to handle them, soon. Kaya dapat masanay nako sa presensya nila, lalo na sa pakikisalamuha sa kanila. I hate exposures, but I think I need to go through it. Pagkapasok ko nang office ni dad, nakita ko naman agad yung secretary niya. He's Gerald, kasing edad ko siya. Well, I must say na naging crush ko siya, because he's gentleman and kind. But sorry to say, wala na akong gusto diyan. I'm going to be his boss soon, so off-limits na muna.

"Oh, Roxxie. Do you need anything? May kailangan ba si Sir?" he politely asked.

"Yeah. Ahh.. yung documents daw? He doesn't said anything about it, pero.."

He cut me off, and he gave me the documents. Ngumiti siya. That's why I liked him a lot. He's organized always, lalo na pagdating sa trabaho. I wonder why he used to work here, if he can go to school like me. Pero siguro nga, passion niya na ito. He'd been 4 years here, by the way.

"Oh, thanks Gerald. I must go, dad's waiting for me. Thanks again." and I gave him my sweetest smile.

Nakababa na ako dito sa basement nang may isang bell boy na lumapit sa akin.

"Ma'am Roxxie, tawag na po kayo ni Sir."

Nginitian ko siya at sasagot na sana ako ng 'thank you', nang nahagip ng mata ko si freaking hot  guy. Wait, what? He's here. Impossible? Wait, it's not even possible. Maybe, he's here for vacation right? Sinundan ko siya, nang bigla siyang nawala sa paningin ko ngunit nang tumingin ako bahagya sa kaliwa ko, I think papunta siya sa CR ng boys. Binilisan ko ang pagtipa ng bawat hakbang, handa ko na siyang hawakan sa balikat nang may tumawag sakin.

"Roxxie!"

Tumingin ako sa pinanggalingan ng boses at agad ring ibinalik ang tingin sa harap ko at nawala siya. Teka? Nandito lang siya kanina e. What the f? Guni-guni ko lang ba siya? Pero, alam ko na nakita ko siya papunta dito e. Sinuyod ko ang buong hallway, pero wala talaga. Baka nasa loob siya ng CR? Pasukin ko kaya ito? God. Why am I being like this because of that guy? May lumabas na employee namin, nang nakita niya ako, bumati siya sa akin.

"Good afternoon Ma'am! May kailangan po ba kayo?" tanong niya.

Ngumiti ako and I asked the most stupid question right now.

"May lalaki bang nasa loob na naiwan?"

"P-po? Wala po Ma'am. Out of order po ngayon ito, kasi nililinis ko. Yung sa kabilang hallway pong may CR ang ginagamit nila ngayon."

Ngayon ko lang napansin ang sign na 'Out Of Order', na nakasukbit sa pintuan ng CR. Oh God! Nakakahiya. Pwede bang lamunin na ako ngayon ng lupa? Bakit ganito ba ang epekto nang lalaking iyon sakin? He's just a man, Roxxie. A freaking hot man, oh shut up. Nginitian ko na si kuya, at naglakad papuntang basement. Hindi pa ako nakakalayo nang nakita ko si Gelai, agad napawi ang ngiti ko.

"Really girl? Anong ginagawa mo sa harap ng CR? at bakit parang may hinanap kang lalaki? Sino iyon ha?"

Nginiwian ko siya at nagpatuloy sa paglalakad. Ibibigay ko muna itong documents kay dad, at tsaka nalang ako magkukwento sa babaeng ito. Sinundan niya ako hanggang sa basement, kaya hinarap ko na siya.