[New World] Jean Grey

1[Başlangıç]1

Başta ne vardı biliyor musunuz? Kaos! Kıyamet! Peki ne oldu, denge, bir güç ile dengelendi. Kaos ve kıyametten yeni bir galaksi yaratıldı, bir çocuk gibi, gelişti, öğrenmeyi öğrendi ve yeniden şekillendi. Yüzyıllar dakikalar gibi geçti ve siz farkında bile olmadan yeniden doğdunuz. Homo-Spienslerin size benzeyen ilk varlıklar olduğunu mu zannediyorsun? Hayır... Onlar lanetli. Onlar hayatın içindeki virüsler. Derse başlıyorum çocuklar, dikkatli dinleyin, mutantların doğuşunu başka bir kaynakta bulamazsınız!".

Çocuklar defterlerini açtı, dikkatle dinliyorlardı, konu ilgilerini çekmişti.

"Kaos ve kıyamet dedim, ne demek bu diye sorabilirsiniz, her Dünya bir şekilde kendi sonunu yaratır. Son her zaman kötü olmaz. Sonsuz ışığa ulaşanlar, birlikte barışıp huzur bulanlar hatta sonunda tanrı ile tanışma fırsatını bulanlarla da doludur evren.".

"Barışı bulanlar şu anda nerede?". Legion'ın kaşları çatıktı,

"Soruları sonra sorabilirsin Leg". dedi Hope Summers. Jean yanıtladı,

"Hala evrendeler.".

"Yani hala düzen bozulabilir. Sonuçta onları keşfetmemiz an meselesi". dedi Miss Martian.

"Evet... Evet hala bozulabilir. Hiçbir şey mükemmel değil. Olamaz! Bu şekilde tasarlanmadık.". dedi Jean ve devam etti,

"Her kıyamet kendi başlangıcının da ip ucudur aslında. Siz hiç sonsuz bir bitiş gördünüz mü? Ya da sonsuz bir başlangıç? Herşeyin bir sonu vardır. Herkes ne derse desin, herşey biter ve yeniden başlar. Tabi neyin nerede bitmesi gerektiğini söylemesi gereken biri olmalı değil mi?".

"Var mı peki?" dedi Damian Wayne,

"Var tabii ki Damian, bu dengeyi sağlayabilecek birçok kişi var! Hangisinden konuştuğumuzu anlayamadım Miss. Grey." dedi Raven sıkılmış bir ses tonuyla.

"Sandığından daha az kişi var Raven, hatta sadece bir tane.". Dust'un elini gördü,

"Eklemek istediğin bir şey mi var Sooraya?". Dust ayağa kalktı,

"Tek dediğiniz kişi Allah değil mi?". Jean iyimser bir tavırla tahtaya doğru yürüdü,

"Bu isteyebileceğim tek şey olurdu. Ama işler o kadar kolay yoluna girmiyor.". Yanına yaklaştı, fısıldadı,

"İnancını biliyorum ve buna saygılıyım ama gerçekleri öğreniceksin birazdan. Buna kendini hazırlaman gerekiyor.". Tahtaya yeniden yaklaştı.

"Her son yeni bir başlangıç dedik. O zaman her evrende farklı bir tür mü var?". Sınıfı taradı, herkes birbirine bakıyordu,

"Sanmıyorum!". dedi Solstice, devam etti,

"Ders almak için yapılan bir çalışma değil mi bu? Herşeyin yeniden doğması ve yeni bir şans verilmesi. Yani biz burada olduğumuza göre, insanlar hala dersini almamış ya da Kree'ler ya da diğerleri.". Jean tek kaşını kaldırıp kafasını düşünceli bir şekilde salladı,

"Söylediklerin mantıklı. Ayrıca doğru Kiran. Tahmin mi ettin?".

"Hayır... Biliyorum. Onu yaratırken gördüm.". Jean kafasını yana doğru eğdi, başını ovdu,

"Pekala, bunu sonra konuşacağız. Kiran, bir daha yapmayacağın hakkında konuşmuştuk diye hatırlıyorum... Herneyse, evet bu bir deneme, her evrende bir canlı türü mutluluğa kavuşur.".

"Ama bu diğer türlerin ölmesi gerektiği anlamına gelmiyor... Değil mi?". diye sordu Legion,

"Keşke... Bu vahşeti size anlattığım için üzgünüm ama bu böyle. Güçlü olan ayakta kalır...". Sınıfa sessizlik hakimdi. Jean tahtaya döndü, beyaz tebeşiri öğretmen masasından aldı, ortadan kırdı ve geri kalanını masaya geri koydu, siyah tahtaya bakıyordu,