ONE DAY (ONE SHOT)

(1)

PANGALAWA

Gabi gabi akong umiiyak. Hindi lang naman gabi gabi, kundi araw araw. Akala ko totoong mahal nya ako. Akala ko lang pala. Ang daming namamatay sa AKALA. Hindi ko alam kung anong nagawa kong masama or hindi karapat dapat para gantuhin ako ni Franz. I did all my best for him. She made me a doll. Pinaglaruan nya ako. Pinaniwala nya ako sa mga salitang inilalabas nya. Ganon ba lahat ng mga lalaki? Para sa kanila laro lang ang lahat?

Siguro naman hindi. Alam kong alam ninyo na meron pang mga lalaki na matitino at mamahalin tayong mga babae ng sobra sobra. Tiwala lang.

Pinagod lang nya ako. Ginawa ko ang lahat para sa kanya. Pero ginago ako ng gagong 'yon. Sana pala hindi na ako nagmahal ng sobra. Dapat ay nagtira ako para sa sarili ko. Siguro ay nagbulagbulagan ako na niloloko lang pala nya ako, na he took me for granted. At dahil 'yon sa sobra kong pagmamahal. Nakakatakot talagang mag mahal ano?

Sa nangyare sa akin, parang takot na akong magmahal muli. Na takot na akong ibigay ang makakaya ko. Naubos na ata dahil sa Franz na 'yon.

I shouldn't locked my room. I need to start a new life without that fcking asshole. I need to face the reality. I need to accept it. I need to face my friends. I need to face my brother. My father and my mother. And the people around me. Those people are really worried because of me.

Di ko sila pinapansin. Bababa lang ako kung kakain na pagkatapos ay magkukulong lang sa kwarto. Aalis ng bahay pag may get together or gala. Ganon naman lagi ang ginagawa siguro ng mga babae pag ganito ang sitwasyon. I mean pag nakipag break ang mga lalaki sa mga babae.

Ipapamukha ko sa lalaking 'yon na kaya ko na. Na I'm stronger than him. Kasi alam kong magsisisi sya sa mga sinabe nya sakin. Magsisisi sya ginawa nya sakin. Ibig sabihin lang nito, ay magmomove on na ako. Start a new life!

It's been six fcking months when we broke up. I mean when he said those harsh words in front of me, and when he chose her ex-girlfriend over me. When he humiliated me in front of the students, of the people.

Magti-three years na kami pero sinayang nya 'yon, sinayang nya ako. Napakatanga nya at napakatanga ko rin. Ang galing nya magtago. Ang gagaling nyong mga lalaki. Sa ngayon ayoko munang makakilala ng lalaki. Medyo nawawalan pa rin ako ng tiwala sa lalaki.

Minahal ko ng sobra yung lalaking 'yon. Hindi ko alam kung bakit nya nagawa sa akin. Alam ko naman sa umpisa na minahal nya ako eh. Yung 1 year and a half. Pero after that '1 year and a half' naging cold sya sa akin, yung parang pinagtatabuyan ka nya. Ganon. Napagod ba sya sa akin? Ano ba nagawa ko? Shit naman. So many thoughts inside my mind. So many questions. But I'll ask him when I'm ready, when I'm better. Or mas mabuting wag na lang dahil nakamove on na talaga, hindi ba?

I need to be fresh. Yung magugulat ang pamilya ko, mga kaibigan ko, mga chismosang estudyante na nakaalam sa break up namin, na magiging matatag na ako, na di na ako magpapaloko, na handa na ko sa haharapin ko.

Natatakot ako pag wala na akong feelings sa kanya at the same time masaya. Kasi kung sakaling makipagkita sya sa akin or maguusap kami sabihin nya na nagsisisi sya or kung ano pa. Oo umaasa ako pero ok lang naman kasi darating ang aeaw na wala na ang pagmamahal ko para sa kanya.

I think this is a huge change for me. But it will make me better. This is for me so I should do this. I'm stronger than before.