Uzayımız

417 24 4
                                    

(Multideki video bölüm şarkısı-resmi sormayın bile o resme aşığım)
(Aşk Yeniden-Bilseydim)

Not:Bu bir geçiş bölümüdür.Bilginize

H:Senin hep yanındayım.Belki bi işim çıkarda bir yere gidersem kendini yanlız hissetme.Kendini yanlız hissettiğin zaman yıldızlara bak.Ben hep orada sana bakıyor olacağım.

--------

1 hafta sonra....

Tolga'dan

Haziran ayının soğuk, ama açık bir günüydü; saatler on üçü gösteriyordu. Yıldırıcı esen rüzgârdan korunabilmek için çenemi göğsüme gömmüş oturuyordum.Elimde bir bira şişesi İstanbul boğazını seyrediyordum.

Bağırmak istiyorum.Denize haykırmak.Derinlere bırakmak.Yapıyorum da.

"Ah lan baba...Lan.Adam mısın ulan?Baba mısın lan.Senin gibi babayı da,senin gibi anayı da,sizin gibi aileyi de si****m."

Ardından bir kahkaha savurdum denize doğru.

"Ailem varmış.Peh.Sizin bana 24 yıldır veremediğiniz sevgiyi bir kız 1 ayda verdi lan.HANDEE!HANDE'MM.İyiki varsın güzelim.İyiki."

Bir insan ne kadar düşünceyle beynini iflas ettirir onu deniyordum.En fazla ne kadar üzülür?Ya da ne kadar psikopatlaşır?Bir insan nasıl ailesi yokmuş gibi hisseder.Her adam ister bi baba.Her adam gibi bende istiyorum.İstiyorum ki babam bana araba kullanmayı öğretsin.Öğretirken bir yanlış yaptığım zaman bana bağırsın,kızsın.İsterim ki arabaya merak salıp gizli gizli babamın arabasını kullanayım.Sonra bana yine kızsın.Ne kadar "bundan sonra arabayı unut" dese bile izin verebileceğini bilip hiç korkmayayım.Ama ben böyle şeyler yaşayamam.Bünyeme ters bir kere.Teşekkürler baba.Beni sevmediğin,beni yalnız bıraktığın için teşekkürler.Her şey için teşekkürler.

Düşünceleriniz beyninizden sıyıramadığınız zamanlar oldu mu? Beyninizin sizi ele geçirdiği zamanlar.Bende oldu.Şuan da olmaya devam ediyor.

1 haftadır sevdiğim kadınla pek görüşmemiştim.Neden olduğunu ben de bilmiyorum ki size anlatayım.Belki biraz onu koruma isteği belki biraz yanlız kalmak...

Sonra yaptığım bu şeyin saçmalığını düşünüyorum.Zaten ben onun yanındayken kim ne yapabilirdi ki ona.Ben yalnız kalmaktan korkuyorum.Neden yanlız olmayı istiyorum ki.Neden ikimize de böyle ceza çektiriyorum.Elimdeki bira şişesini bankın kenarına bırakıp ayaklanmaya çalışıyorum.Yani dediğim gibi "çalışıyorum".Biraz daha doğrulmaya çalışınca tekrar bocalıyorum.Hande'me gitmeyi bile beceremiyorum ben.

Uğraşlarımın işe yaramayacağını anlayıp tekrar oturuyorum.Ta ki biri gelip kolumdan tutana kadar.Biranın o çekilmez kokusunun yanında bile alıyorum kokusunu.Kokusunu alıp anlıyorum kimin geldiğini.O gelmişti işte.Ben ona gidemezken o bana gelmişti.

H:"Sevgilim?" diyor oldukça buruk bir sesle.

Bense hâlâ ona bakmaya devam ediyorum.Zaten istesem de şu lanet şeyin etkisiyle konuşamıyorum.

H:Hadi kalk.Kalk eve gidelim.

Elimden tutup beni kaldırmaya yelteniyor.Onu tutuyorum.Zor olsa da açıklama gereği duyuyorum.

A:Burda konuşalım.Burası...Burası net huzurlu.

H:"Tamam." diyip yanıma sokuluyor.Sonra kolumu kaldırarak omzuna atıyor.Anlamaz bir şekilde ona bakıyorum.

Mutlu SonSuz_HanTolHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin