Ματωμένο τριαντάφυλλο

Kεφάλαιο 4

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και άμεσος αντίκρισα τον γκρίζο και μουντό ουρανό. Μετά τα άγρια σύννεφα να έχουν καλύψει αυτό το υπέροχο χρώμα όπου έχει ο ουρανός. Πλησίασα με αργά βήματα παρατηρώντας τον καιρό καλά καλά

«Θα βρέξει σίγουρα σκεπτικά» και τότε έπεσε το μάτι μου στην μοναδική τριανταφυλλιά έξω στον κήπο.

Είχε γύρει κατά πολύ ισα ισα που δεν ακουμπήσει το έδαφος.

« Γεμάτο » αναφώνησα

«Έπρεπε να φυσούσε όχθες το βράδυ» σκεπτικά για πολλοστή φορά

Με εποίησε πανικός ... όχι δεν πρέπει να πάθει τίποτα αυτή η τριανταφυλλιά

Βγήκα έξω από το δωμάτιο μου με γοργά βήματα και βγήκα έξω κάτι ψιχάλες άρχισαν να βρέχουν τα μαλλιά μου και λίγο το πρόσωπο μέταλλα ήταν το τελευταίο πράγμα που με ένοιαξε .Άρχισα να ξεχνώ για ένα μεγάλο ξύλο να το καρφώσω στο χώμα και να στερεώσω το λουλούδι πάνω σε αυτό.

«Στην αποθήκη» μου ήρθε η ιδέα «εκεί θα έχει ξύλο και σπόγγο για να το δέσω»

Έτρεξα προτού έρθει η αναμενόμενη μπόρα

Μπήκα στην αποθήκη και βρήκα ένα ξύλο ύψος μισού μέτρου

«κάτι κάνει» έτρεξα στα ράφια όπου υπάρχουν όλα τα κηπουρικά εργαλεία και έψαχνα για σπάγκο.Bρηκα το κίτρινο με πολλούς κόμπους σπάγκο και βγήκα πλησιάζοντας το πολυαγαπημένο αυτό φυτό.

Πάντα μου θύμιζε την οικογένεια μου το συγκεκριμένο φυτό και πάντα θα το φροντίζω και θα γεμίσω αυτή την αυλή και το μελλοντικό μου σπίτι.

Ανυπομονώ...

Ανυπομονώ να φύγω να έχω την δίκια μου ελευθερία δίχως όρια και κανόνες.

Φτιάξε το δωμάτιο σου

Κάνε αυτό κάνε εκείνο

Σκέφτηκα κοροϊδεύοντας την κυρία Healdton.Αυτή η γυναίκα είναι λέει αυτή που με μάζεψε από τον σίγουρο δρόμο και με δύστοκε σε αυτό το ορφανοτροφείο όπου και καλά συντηρεί η ιδία.

«Σκύλα» σκεπτικά

«Irina?!» γύρισα σιγά σιγά από την μεριά όπου προερχόταν αυτή η φωνή

Ξερω οτι βαζω μικρα σορρυ αλλα εχουμε και τις πολυαγαπημενες εξετασεις.

Οποτε μολις κλεισουμε με το καλο θα βαζω πιο μεγαλα.

Αααα πηγα να το ξαχασω.

Please ενα vote και ενα com!!

Thanks/Faliminderit <3 :)