"Eylül bak..."
Masal kapıyı işaret etti.
"Hadi gitsene görelim bakalım marifetlerini."
Küçümseyen bakışlar atıyordu.
'Sen kim Ayaz'ı güldürmek kim ?'der gibi bakıyordu
Evet orada, Ayaz...
"Tamam gidiyorum."
Derin bir nefes aldım.
Bu çocuktan korkuyordum galiba.
Aslında, olması gerekenden fazla yakışıklıydı.
Gülünce kim bilir ne kadar yakışıklı olur.
"Eylül hadii!"
"Uf tamam be!"
Yavaş ve emin adımlarla kapıya doğru yürüdüm.
Sakin ol Eylül hadi yapabilirsin .Sen çok eğlenceli bir kızsın.Senin şirinliğin karşısında gülmeyen utansın.
Ayaz'ın yanına doğru yaklaştım.
İki elimi yana doğru açarak.
"Selam Ayaz ,naber?"
Yüzüme, kısa süreliğine kaskatı baktı.
"Ne istiyorsun?"
"Sadece senle sohbet etmeye geldim."
Olabildiğince içten gülümsedim.Ama benim en sıcacık gülümsemem bile Ayaz Demir'in buz gibi bakışlarını eritemiyordu.
O kaskatı bakışından taviz vermeyerek cevap verdi.
"Git başımdan"
Koruduğum gülümsemem yavaş yavaş etkisini yitiriyordu.
Sakin ol Eylül nefes al ,nefes ver ,nefes al ,nefes ver...
O kaskatı bakışlarına direnmek ne kadar zor bir bilseniz.
Onu güldüreyim derken ,kendim gülmeyi unutacağım.
O bakışlara göğüs gererek tekrar gülümsedim ve cevap verdim.
"Ayaz biz senle takılabiliriz aslında.İstersen bende sen gibi kaskatı bakıp hiç gülmeyebilirim."
Bunu dememle onun taklidini yapmaya çalıştım kaşlarımı çattım.
Ve sonra dayanamayarak kahkahayı patlattım.
Benim bu haraketlerime gözlerini devirdi.
Ve tek işaretiyle yanındaki arkadaşlarını çağırarak kapıdan dışarı çıktı.
Moralim baya bozulmuştu.
Hiç gülmeyen insan mı olurmuş?
Görürsün sen Ayaz Demir senin suratındaki o tebessümü görmeden ölmeyeceğim.
"Eylül?"
Masal'ın bana seslenen sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.
"Efendim"
"Kızım sen kim, Ayaz Demir i güldürmek kim?"
"Öyle deme yaa!Bu daha ilk.Görürsün gülecek o maymun suratlı."
Bunu dememle Masal bir kahkaha patlattı.
"Demek maymun suratlı ha?Bu çocuğa sen çok yakışıklı demiyormuydun?"
Alaylı gözlerle bana baktı.
Bu kıza bir şeyleri başarabildiğimi göstermek istiyordum.
"Tamam.Önceden öyle demiş olabilirim. şimdi fikirlerim değişmiş olamazmı yani?"
Gözlerimi büyüterek parmağımı havada döndürdüm.
"İyi hadi bakalım öyle olsun."
Gülerek ve söylenerek yanımdan ayrılıp sırasına oturdu.
Ay gene test çözecek,olamaaaz!!
"Masal!!"
Başını test kitabından kaldırıp bana baktı.
Bu seferki bakışlarıyla soru soruyordu.İlk önce benim bir şey söylememi bekledi ama sonra kendisi sordu.
"Efendim Eylül?"
"Hadi gel kantine gidelim."
"Neden?"
Gözlerimi devirerek cevapladım.
"Ay!Acıktım.Oldumu ?hadi gidelim şimdi?"
"Of Eylül .Derdin bitmiyor yaa!"
Test kitabını sert bir şekilde kapattı ve yanıma geldi.
"Hadi gel limonataları ben ısmarlayacağım."
Gözlerini devirdi ve cevap vermemeyi tercih etti.
Sınıftan çıktık.Okul koridorun da yavaşça yürümeye başladık.
Ayaz'ın seslenmesiyle duraksadım.
"Eylül!!"
_________________________________________________________
Eveeeeeet arkadaşlaaaar
Bu ilk bölümümdü umarım beğenmiş sinizdir.
Beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın.
Eleştirilerin izi yazmayı da unutmayın.
Hepinizi çoook seviyorum kucak dolusu sevgiler😉😙💜💙💚💛
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sana Gülmeyi Ben Öğreteceğim
ChickLit"Eylül hani sen şu çocuğu güldürecektin?" "Gülecek benim karşımda kimse bir tebessüm dahi edemeden duramaz" "Bu çocuğun güldüğünü kimse görmemiş" "Desene ilk gülüşünü ben göreceğim" "Çok büyük konuşuyorsun." "Büyük oynamayı severim" Her anında gülen...
