Başka Dünya

B5D-2

Yarım saat yayınlamaya çalıştım fakat ikinci kesit gelmedi. İyi okumalar !

Okul bitince otobüs durağına doğru gitmeye başladık.

"Nereye gidiyoruz?"

"Otobüs durağına. " Çok açıklayıcı olmuştur gerçekten.

"Uzay eve gidince bana neden burda olduğunu anlatıcaksın tamam mı ?"

Sorduğum soruyla kaşlarını kaldırıp bana baktı.

"Tabii." Ona omuz atıp sinirli baktığımda ise "Tamam ama sana sormam gerekenler var." dediğinde başımı salladım.

"Benden korkmuyor musun ?"

"Neden korkıyım ki zaten senin gibilerin olduğunu düşünüyordum."

"Sana zarar verirsem ?" Bu sorusuyla güldüm.

"Küçükken dövüş dersleri alıyordum. Eğer uzaylı güçlerini kullanmazsan seni yenebilirim. Ayrıca Dünya'dasın. İnsanlarla birleşsem boku yedin."

Kaşlarını kaldırıp (ne çok kaş kaldırıyor !) gülümsedi.

"Ah haklısın sanırım."

Eve vardığımızda koltuğa oturdum. O da karşıma.

"Evet başlayalım anlat bakalım neden burdasın?" Pencereden bakmaya başladı.

"Sizin o Nasa dediğiniz şey yüzünden burdayım. Bizi rahatsız edip durdunuz. Yolladığınız keşif aletleri yüzünden ülkemdeki konseyle kavga ettim ve gezegenimden atıldım.Son."

Başımı sallayıp öne eğildim. "Harbiden mi ?"

Beni taklit etti. "Harbiden."

Anlattıkları garip ve mantıklıydı. Bu konuda internetten araştırma yapmayı düşündüm. Ama biraz bilgi daha alsaydım fena olmazdı.

"Kusura bakma daha fazla şey anlatamıycam. Sınırı aştım bile."

"Aklımı okumayı bırak!"

"Elimde değil.Bunun bir kapatma düğmesi yok ki !"

Oflayıp yerimden kalktım. "Ben senle ne yapıcam ?!"

"Bence yemek yap. Açlıktan öldüm."

Olduğum duruma güldüm. Elin uzaylısına yemek yapacaktım. Saçmaydı. Gerçek olamayacak kadar saçma. Ama Dünya'da bu kadar ev içinden beni seçtiyse Allah'ın bir bildiği vardır dedim. Yine de olası bi durumda kendimi ona karşı korumalıydım. Ona ne kadar güveneceğimi bilmiyordum. Yanımda bıçak taşımaya karar verdim.