τα παλια γεγονοτα

433 35 1
                                    

<< ενα πραγμα σου λεω χαιρομαι που δεν θα εισαι εδω του χρονου>> << ναι και εγω χαιρομαι που δεν θα ξανα δω την φατσα σου. >> ειπε και εφυγε στην παρεα του. Ενω εγω πηγα και εκατσα στο συνιθισμενο παγκακι που καθομουν με το Γιωργο αλλα δυστιχως για εμενα εχει φυγει. Ο Γιωργος ηταν ο κολητος μου και ηταν κατι σαν φυλακας αγγελος για εμενα καθε φορα που πλησιαζε ο Βαγγελης αλλα δυστιχως για εμενα εφυγε λονδινο και δεν μπορω να τον βλεπω. Η κοντρα με τον Βαγγελη ξεκινησε εξετιας της Χριστινας η οποια τα ειχε κ;ποτε με τον Βαγγελη. Οταν αρχισε να με βριζει χωρις λογο. Φυσικα ηξερε οτι ετσι δεν θα της εδινα σημασια ετσι σκεφτικε να με χτυπησει στην μεγαλυτερη πληγη μου. Στην απωλεια του πατερα μου. << και ο πατερας σου?? Τι εμαθα ?? Πεθαναι?? Αχ ποσο λυπαμαι. Και για αυτο εσυ εφταιγες παλι??>> εγω. Τοτε ηταν που γυρισα ηξερα οτι ηταν λαθος μα δεν κρατηθηκα αλλο. < ο θανατος του πατερα μου ηταν καθαρα ατυχημα. Και μην το ξανα πιασεις αυτο το θεμα γιατι τελιωσες>> ειπα ενω προσπαθουσα να κρυψω τα δακρυα μου. Τοτε εμφανιστικε ο Βαγγελης και αρχισε να την υποστιριζει τοτε εγω ηταν που δεν αντεξα σηκωθηκα και ςφυγα. Στο διαδρομο επεσα πανω στο Γιωργο ο οποιος μολις με ειδε να κλαιω ανεσως με βοηθησε. Υστερα πηγε εξω και πλακωθηκαν με τον Βαγγελη εγω δεν ηξερα οτι πλακωθηκαν μετα που βγηκα εξω και ειδα ολα τα παιδια μαζεμενα γυρω τους καταλαβα οτι πλακωνονται. Αμεσως τους χωρισα και πηγα με τον Γιωργο σπιτι μου να του καυαρισω της πληγες. Καπψς ετσι ξεκινισε η κοντρα. Σημερα η μαμα μου και εγω μετακομισαμε και ο λογος ??? Τα εφτιαξε με καπιον ο οποιος ειναι ο μπαμπας του Βαγγελη. Ωραια μια ελπιδα ειχα να μην το ξαναδω και η μαμα μου τη χαλασε. Σημερα πηγαμε στο καινουργιο σπιτι μας. Εχω ηδη βαλει τα πραγματα μου σε μια σειρα ετσι βρηκα τον χρονο να μπω λιγο στον υπολογιστη και να ακουσω το αγαπημενο μου τραγουδι και να χαζεψω καμια φωτογραφια. Εκατσα για αρκετη ωρα μεχρι που χτυπησε το τηλεφωνο μου ηταν ο Γιωργος οταν ειδα τον αριθμο του αμεσως ενα χαμογελο ενφανιστικε στο πρωσοπο μου. Κατευθειαν το σηκωσα.
ΣΤΟ ΤΗΛ
Γ:ελα μικρη τι κανεις??
Ε: χαλια εχω νευριασει τοσο που πραγματικα μου ερχεται να τα σπασω ολα εδω μεσα.
Γ: εε κανονισε να ηρεμισεις ποιος σε νευριασε?? Ο Βαγγελης ??
Ε: οχι η μανα μου. Βρηκε αλλον και αναγκαστηκαμε να μετακομισουμε.
Γ: και που ειναι το κακο?? Δεν χαιρεσαι που ξανα εφτιαξε την ζωη της??
Ε: οχι χαιρομαι αλλα με ποιον αποφασισε να φτιαξει την ζωη της ξερεις??
Γ: οχι ειμαι σε κατασταση να ξερω??
Ε: οχι ενταξυ εχεις δικιο
Γ: παντα εχω. Για πες τωρα με ποιον??
Ε: με τον πατερα του Βαγγελη!!
Γ: τι??
Ε: ναι και θα πρεπει να μενω στο ιδιο σπιτι μαζι του.
Γ: εε ενταξυ δεν ειναι τοσο τρομερο.
Ε: πας καλα?? Τι δεν ειναι τοσο τρομερο εγω με αυτον υελεις να κανω φονο??
Γ: ενοω θα πρεπει να δεις την καλη πλευρα των πραγματων.
Ε: και ποια ειναι αυτη???
Γ: κανεις την μητερα σου ευτιχισμενη. Εσυ ξερεις καλυτερα απο τον καθενα τι εγινε.
Ε: ναι εχεις δικιο σε αυτο.
<< Ιωαννα ελα να φαμε<> ακουστηκε η δωνη της μητερας μου μα δεν εδψσα σημασια
Γ: ασε που θα δεις και την η πλευρα τπυ Βαγγελη
Ε: εχει και καλη πλευρα αυτο το πραγμα??
Γ: Ιωαννα σοβαρεψου. Ουτε εγω ηθελα να σε αφησω μονη σου μα συμβιβαστικα και να μαι τωρα περναω υπεροχα στο λονδινο και σε περιμενω να ζησουμε οπως λεγαμε μικροι
<< Ιωαννα τρωμε>>
Ε: καλα ολα αυτα μα πρεπει να κλεισω παω να φαω θα σε παρω εγω μετα ενταξυ??
Γ: ναι οκ ββ
Ε: ββ
Τελος τηλ
Γρηγορα κατεβηκα κατω και τους ειδα ολους να καθονται στο τραπεζι. << αντε κοριτσι μου σε περιμεναμε να φαμε>> μου ειπε η μαμα μου ενω εγω καθησα στο τραπεζι. << μηλουσα με τον Γιωργο ρε μαμα>> ειπα ενω κατευθειαν ενιωσα τα ματια του Βαγγελη καρφωμενα πανω μου << ποιον Γιωργο ?? Με αυτον τον φλορο που εκανες παρεα??>> ειπε ο Βαγγελης ενω με κοιτουσε με βλεμμα ειρωνειας. Εγω τοτε σηκωθηκα πηρα το μαχαιρι και το εβαλα στο λαιμο του << αλλη μια τετοια κουβεντα να πεις και απωχεραιτα το λεμουδακο σου>> του ειπα << οπα ρε φοβηθηκα>> ειπε ενω πεταξε το μαχαιρι κατω. Ενταξει ισως εχει περισοτερη δυναμη απο εμενα αλλα δεν δυσταζω αμα ξανα πει κστι τετοιο για τον Γιωργο την εβαξε. < φτανει. >> ειπε η μαμα μου << εσεις οι δυο μαλωνεται συνεχεια. Καντε μια υποχωριση τωρα που θα μεινουμε ολη μαζι.>> συνεχισε εγω τοτε εκατσα και εφαγα ενω ο Βαγγελης με κοιτουσε συνεχεια. Σε καποια στιγμη αφηνω το πιρουνι και αρχιζω να τον κοιταω και εγω σε καποια στιγμη μου λεει << εχει κατι η μουρη μου??>> ενω το χαμογελο του ειχε σβηστει << δυστιχως ειναι ιδια με χθες>> ( αυτο το πηρα απο το ταμαμ) του απανταω ενω σηκωθηκα και εφυγα.

Αδελφια Εχθροι!!Où les histoires vivent. Découvrez maintenant