Chapter 3

20 0 0
                                    

"Ang tagal namang dumating ni Kuya  Payne!" Bulong ko habang matiyaga kong hinihintay ang kuya ko. Maya-maya, nakarinig ako ng ugong ng paparating na sasakyan. "Si Kuya Payne!!" Sigaw ko at patakbong pumunta sa garahe para salubungin si kuya kaso- 

"Aaahh!"-sigaw ko, natapilok lang naman ako mga friends.

Agad akong nilapitan  ni Kuya Payne at binatukan. Oo nga madlang people, binatukan niya ako. He's so mean. - _ -

"Hay naku, Phoebe. Alam mo na ngang lampa ka tumakbo ka pa, Engot ka ba?"-Saad ng masungit kong kapatid.

Napayuko na lang ako sa pagkapahiya. Bakit ko ba kasi naisip na tanungin si Kuya Payne, eto tuloy ang napala ko. Hay. Natigil ako sa pagmumuni-muni ng bigla akong buhatin ni kuya.

"K-kuya? B-bakit mo ko binubuhat?"-Gulat kong tanong sa kanya

"Ayaw mo? Gusto mo ibababa na lang kita at bahala kang maglakad gamit yang namamaga mong paa."-pilosopo niyang sagot. 

"Sabi ko nga kuya, tama lang ng buhatin mo ko. Hihi"-Sagot ko naman agad sabay peace sign. Habang buhat-buhat ako ni kuya Payne, natitigan ko ng husto ang mukha niya. OMG ang gwapo pala ni kuya. Hahahah. "Kuya, ang gwapo mo pala no?"-Di ko napigilang turan sa kanya.

"Matagal ko ng alam yan."-balewala niyang sagot.

Hindi rin mayabang ang Kuya ko no? Hay. itatanong ko ba o hindi? Ugh! Andito na rin lang mas mabuting itanong ko na. "Uhm, kuya pwede bang magtanong?"-agaw ko sa pansin niya.

"Nagtatanong kana."-sagot niya. Pilosopo talaga. Hay, pano ko ba naging kapatid to?

"Uhm, kuya pangit ba ako?"-sa wakas naitanong ko rin.

Bigla akong tiningnan ni kuya habang nakakunot ang nuo. Sabi ko na nga ba dapat talaga hindi na ako nagtanong eh! Hay.

"Ah. Okay lang kuya kung ayaw mong sagutin. Alam ko naman na ang sagot eh."-sabi ko habang nakayuko ang ulo

"Nagulat lang ako sa tanong mo Phoebe. Nagdadalaga na talaga ang bunso namin ah. Hahahaha"-saad niya

Nagulat ako nung humalakhak si kuya. Totoo ba ito? Tumawa talaga ang kuya kong ubod ng suplado? May himala!! Let's party-party!! Hahahaha. Nahinto ako sa pag-iisip ng kung anu-ano nang maramdaman kong marahan akong ibinaba ni kuya Payne sa couch. Masusi niyang tiningnan nasprain kong paa. Nang makontento na siya sa pagsusuri sa paa ko, unti-unti siyang tumayo at humakbang palayo. Pero bago siya tuluyang makalayo narinig ko pa ang huling sinabi niya na talagang ikinagulat ko.

"You're beautiful more than you could ever imagine, princess.You need not to put anything on your face to be beautiful, need not to wear elegant dresses to be adored. What they need to do is to give you a second look to see for themselves that you are beautiful in your own unique way. I want to love someone like you, someone who can make me fall for her even withoout trying."-Kuya Payne

I was stunned for a moment. Nang matauhan ako, nakaalis na si kuya. I feel so overwhelmed, ito ang unang beses na pinuri ako ni kuya Payne. And slowly, a genuine smile was painted on my lips until I fall asleep.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 04, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Naman, ako na lang kasi..<3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon