Pov Jai
Ik voel me zo mega rot... Ik heb MIJN meisje pijn gedaan, MIJN meisje. Ik ben de grootste sukkel op aarde, wie laat zijn vriendin nou in de steek?!
Ik zucht diep en loop naar Dioni's huis. Ik bel aan, de deur vliegt open. "Yo gast". Ik kijk treurig omhoog. "Wat is er gebeurd?". Vraagt hij terwijl hij me binnen laat, ik vertel hem wat er gebeurd is.
"Gast wat heb je gedaan? Je moet je vriendin geen aansteller en trut noemen idioot". Zegt hij terwijl hij zijn hoofd schud. "Ik was mezelf niet oké". Zeg ik bot terwijl naar achter leun. "Ik zeg niks". Zegt hij terwijl hij zijn handen omhoog houd.
Pov Sterre
Ik ben eindelijk bij Zoë aangekomen. Ik kan eindelijk mijn gevoelens even goed uiten, ze zag me waarschijnlijk ookal aankomen want ze komt de deur uitgelopen met een bedroefd gezicht. Ze loopt in mijn richting met open armen en dan loopt ze... Loopt ze dwars door me heen?! Ik draai me om naar wie ze loopt, ze loopt naar Nour en Amber.
"Het is zoveel beter zonder Sterre hier hihi".
Dat is wat ik haar hoor zeggen, mijn hart breekt. Het breekt in 10.000 stukken. Een klap doet pijn, maar een gebroken hart vernield je. Vooral als het je beste vriendinnen zijn die je breken. Ik voel me zwaarder worden, ik voel me duizelig. Mijn hoofd begint te draaien. Het draait en draait, dan val ik in een groot diep zwart gat.
"Sterre! Word wakker! Blijf bij me".
D
at is het enige wat ik hoor als ik niks meer zie, ik voel niks, ik hoor niks. Niks is alles, alles is niks.
Geven mijn vriendinnen om mij? Houd mijn vriendje van me? Wie ben ik? Wat ben ik?
Dat is het enige wat er rondspookt. Vragen waar ik misschien nooit meer antwoord op krijg.
Dan flitsen er allemaal beelden voorbij. Het doet pijn, pijn aan mijn hoofd. Pijn aan mijn hoofd maar ook aan mijn hart.
Foto's van mij en mijn ouders. Benji en ik samen in het zwembad. Ik op mijn eerste schooldag. Nu... Is er een beeld... Van... Jai en... Mij, ik begin te huilen. Ik huil en huil, tot ik niet meer huilen kan. Verpest, ik heb alles verpest.
Pov Jai
Kut, Sterre heeft net haar hoofd gestoten toen ze naar huis wou gaan. "Sterre! Sterre, word wakker! Sterre alsjeblieft". Roep ik een beetje in paniek. Plotseling begint ze te huilen, ik schrik me rot. "Verpest... Alles verpest". Zegt ze zacht terwijl ze huilt. Ik wil haar helpen weten wat er met haar is. "Sterre word wakker please!". Roep ik hulpeloos, ineens schiet ze overeind. "Sterre!". Roep ik blij, ze kijkt me even verward aan. "W-wat is er gebeurd? Ik was toch onderweg naar Zoë?". Zegt ze verward, ze kijkt me nog gefronsd aan. "Je wou naar huis lopen maar stootte je hoofd". Zeg ik, ze is even stil en kijkt me dan aan. "I-ik droomde dat j-je een snap p-poste en van mij e-en dat ik haat kreeg". Zegt ze snikkend, ze vliegt me om de hals. "En dat de m-meiden me in d-de steek lieten". Vervolgt ze, ze huilt heel hard. Mijn shirt is door weekt, maar het maakt niet uit. Voor mijn meisje doe ik alles.
Haaii, ik hoop dat jullie het nog een beetje leuk vinden :) byee
