Seçilmiş -askıya alındı-

s/1

Tüm o duyduğunuz kamp ateşinin etrafında fısıldanan efsanaler, dinleyipte gece sizi korkutan hikayeler tüm o hikayeler doğru... İnsanlardan saklanmış bir dünyavar;cadıların ,vampirlerin ,kurtadamların ,iblislerin ve gerçek Dünya dan seçilip te insanları korumak için görevlendirilen VAİSLER in yaşadığı bir Dünya..

Cadılar büyü yapar,vampirler kan içer,kurtadamlar yer, iblisler kötülük yaptırır...Peki ya vaisler ?Onlarsa insanları bu etkenlerden korur .Ne bencilce dimi ama ! Peki ya ben ,kim miyim ben ?

18 yaşında farklı rüyalar,yaratıklar ve semboller gördüğümden dolayı kafayı yediğimi düşünmüştüm ilk olarak .Sonra ise gördüğüm cadı ölümü ile birlikte aniden Dünyam değişti. Başka bir evren . Ben Arsel. Son Nicola ülkesinin prensi .Soyumda bir sürü vais vardı ve benim güvenliğim için insanların arasına bırakılmışım şimdi ise gerçek annemin ve babamın lanetli olan bedenini arıyorum.

Bıçakla birlikte sivrileştirdiğim elmas kazığımın iyice sivrileştiğini düşündüm ve şöminenin üstüne bıraktım ve kapı çaldı.

"Gel"

"Efendim sizi yeni öğrenciler bekliyor" Gelen bir çalışandı. Bana 'efendim 'deme sebebi ise herzaman okulda birinci olmuş ve en çok yaratığı benim öldürme sebebim .Bu yüzden beni öğretmen yapmak isteselerde ben kabul etmedim çünkü benim başka hedeflerim vardı.Onlara  'sadece yeni gelen öğrencilere dövüş konusunda ve elmas kazık saplamayı' öğreticeğimi  söyledim onlarda kabul etti.

"Tamam"dedim soğukluğumu korumaya çalışarak.Soğukluğumu korumaya çalışıyorum çünkü beni güçlü görsünler istiyorum,benim hayatımda duyguya yer yok.

Odadan çıkmak için kapıya yöneldim .Kapıdan dışarı çıkıp büyük salona yöneldim ve 40 a yakın öğrencinin bulunduğu kısma geldim. 

"Cesur olmayanlar hemen şimdi şu kapıdan çıksın" dedim elimle kapıyı gösterirken "çünkü burası korkaklara göre bir yer değil" dedim tüm soğukluğumla . Herkes merakla bana bakıyordu."Ben Arsel dövüş sanatlarınıza ve elmas kazık saplamayı size ben öğreteceğim " dediğimde bir kız "Arsel mi ?Su açısından mı yani ?" dedi kendini ne sanıyordu bu kız.

Pis bir sırıtış takındım yüzüme "senin adın ne ?" diye sordum.Kız "Açelya " diyince bende "peki Açelya,biliyomusun burda yaşamak için çeneni kapatman lazım ,anladın mı ?" dedim.Ve sustu ,insanların bana cevap vermemelerine sinir oluyorum.

"Anladın mı !?"diye bağırdım

"Anladım"dedi titrer bir sesle

"Aferin "dedim sakin bir şekilde.

"Şimdi herkes odalarına dağılsın ,yarın 6 :00 da burda olucaksınız geç kalanı affetmem." dedim ve odama doğru yol aldım.