Tired Of Getting Hurt (On-Going)

Part title

Lay POV

Andito ako kila Roselyn kasama ang iba pang strahaw at si Claire lang ang wala. Inaya ko siya but she refused, kaya nung nagtxt siya kung asan kami naging masaya ako because strawhat is finally complete if she come.

Kakadarating lang ni Claire sa bahay nila Roselyn at nagulat kami dahil umiiyak si Claire pag dating. We asked her many times what happened but she didn't answer us. Claire changed a lot dati naman nagsasabi siya samin ng problema niya pero bigla nalang siyang nagbago, madalang nalang din siya sumama samin at kung sumama man siya samin wala siyang ibang ginawa kundi maglettering, ayaw naman niya ipakita samin. Nakita ko dati ang lettering booklet ni Claire ng hindi sinasadya and I know she's in deep pain. In my opinion Claire lettering her feelings, kung ano ang nararamdaman niya. Wala siyang pinagsasabihan ng problema niya kundi ang booklet niya she expressed her feelings via lettering and now she's crying while lettering. I wanna go back Claire to her old self so I'm planning to talk to her alone.

"Claire can we talk?" I asked her

"Stop lay kung tatanungin mo lang ba't ako umiiyak." Panguna na niya sakin. I feel sad because of her answer.

"I miss you Claire, I miss my bestfriend ."

"Baliw kana ba lay. Magkasama na nga tayo namimiss mopa ako haha." She smiled at me but I know it's fake.

"I mean I miss the old you Claire, I wish you come back to your old self. If you're hurting now you can tell me, like the old times." sincere na sabi ko

Claire's POV

"I mean the old you Claire, I wish you come back to your old self. If you're hurting now you can tell me, like the old times." Sincere na sabi ni lay. Sa lahat ng strawhat sa kanya ako nag oopen pero dati lang yun.

I miss my old self too but I'm scared na baka iwan niyo lang din  ako, na baka saktan niyo lang din ako. Walang permanente sa mundo. I want to say that words to her like the old times. Yung tipong lahat ng gusto kong sabihin nasasabi ko sa kanya but It's different now.

" I miss the old times too pero hindi na ulit pwedeng mangyari yun because I'm not the old Claire you all meet." Narining kong nagbuntong hininga si lay pero hindi ko nalang pinansin.

"Masaya kaba sa pagbabago mo? Claire hindi mo kailangan sarilinin yung problema mo, strawhat is here to help you."

Masaya nga ba ako sa pagbabago ko? Hindi ko din alam. Pwedeng oo dahil I can control my feelings now pwede ding hindi dahil nababawasan yung nga taong nasa tabi ko lagi because of the big wall I made between to the other people.

"Ayokong sanayin yung sarili ko na lagi niyo akong tinutulangan dahil alam kong kahit anong oras pwede niyo kong iwan. Hinahanda ko lang yung sarili ko na pag iniwan ako ng taong malapit sakin ay handa nako, masaktan man ako but I can manage the hurt I feel." Yun naman yung totoo. Lahat sila pwede akong iwan, lahat sila pwede akong saktan.

"We can't promise you that we won't hurt you. We can only guarantee you that we won't hurt you intentionally. Lapitan mo nalang ako paghanda ka ng sabihin sakin kung anong problema." Lay hug me before she left.

Naiwan akong magisa dito sa guest room nila roselyn. Iyak lang ako ng iyak. Gusto kong lumayo, gusto kong lumayo sa lahat. Kung may mapupuntahan lang sana ako.

*tok tok tok*

Nagpanggap akong tulog ng may kumatok because I want to be alone.

"I know you're awake Claire. Gusto mo bang Ice cream? my treat." It's Ron Faustino my friend. he's part of the strawhat.