Ένας Απρόβλεπτος Θάνατος ...

137 12 10
                                    

Ξημέρωσε ... Το τηλέφωνο χτύπησε ! Το σήκωσα και ήταν οι γονείς σου οι οποίοι σε αναζητούσαν απεγνωσμένα . Εκεί δεν άντεξα και λύγισα . Εφόσον πλέον σε είχα κάνει να καταλάβεις το πως είχα νιώσει και αισθανόμουν ικανοποιημένη σε άφησα ελεύθερο . Άνοιξες την πόρτα βιαστηκά , εγώ ήμουν με γυρισμένη πλάτη , αισθάνθηκα ότι δεν κατάλαβες τίποτα από το χθεσινό βράδυ και πως δεν είχες μετανιώσει πραγματικά .
Ήμουν απογοητευμένη , μέχρι που γύρισες , με κοίταξες στα μάτια , έτρεξες και έπεσες στην αγκαλιά μου - αμοιβαία τα συναισθήματα για εμένα - μου χαμογέλασες και μου είπες πως η αγάπη μας είναι απαγορευμένη και πως δεν ήθελες να με κάνεις να νιώσω άσχημα . Πάνω στο τραπέζι του δωματίου υπήρχε ένα μαχαίρι , έτρεξες , το πήρες και ήρθες μπροστά μου . Μου είπες ότι πραγματικά με αγαπούσες , με αποχαιρέτησες δίνοντάς μου ένα παθιασμένο φιλί και όλα τελίωσαν όταν εσύ μπροστά στα μάτια μου έκοψες τις φλέβες σου . Δε θέλω να σου πώ ψέμματα αλλά με όλα αυτά αν και είμαι σκληρός χαρακτήρας , δάκρυσα ... Πήρα ένα χαρτί και έγραψα όλη την ιστορία μας και την ακούμπησα πάνω στο τραπέζι . Καθώς εσύ αργοπέθαινες πήρα το ματωμένο σου μαχαίρι και σου σιγοψυθίρησα : " ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ " . Κι έτσι έκοψα τις φλέβες μου . Δε με ένοιαζε που πέθανα , μου αρκεί που πέθανα κοντά σου !

ΥΓ . Όποιος διαβάζει αυτή τη θλιβερή ιστορία ΜΗΝ μπεί στο κόπο να τη δώσει στην αστυνομία , αλλά πείτε στους " δικούς " μας ότι μας σκότωσε η αγάπη ...

Μετά από δυο μέρες ανακάλυψαν οι " κολλητοί " μας το σημείωμα και ένα γλυκό χαμόγελο σχηματίστηκε στα πρόσωπα τους και έτσι αναγκαστήκα μας έδωσαν στην αστυνομία για να εκτελέσουν τις υπόλοιπες διαδικασίες ...


Ενας Απροβλεπτος Θανατος ...حيث تعيش القصص. اكتشف الآن