Cam bir kavanoza koyun beni,
Sevdiğimin baş ucundaki sehpaya,
Seni görebileyim ama...
Çokta soğuk olmasın yerim üşürüm sonra,
Ölürsem nasıl görürüm o güzel yüzünü bidaha?
Sonra çıkarın beni o kavanozdan,
Sevdiğimde gelsin ama...
Toprağa koyun bizi,
Yumuşacık toprağa...Eğer birgün bizim olduğumuz yerde bir çiçek açarsa,
Bu çiçeğin yapraklarının biri ben biride sen ol yarim.
Arılar bal özlerini alsın bizden,
Rüzgarlar savursun bizi,
Ama o rüzgarda kopup gitme yarim,
Naparım sonra?
Sıkı sıkı tutun dallara.Sonra birgün ikimizde yeniden toprağımıza düşersek,
Yanımdan ayrılma gülüm.
Beraber gidelim toprağa beraber açalım sonra,
Yeniden filiz olup çiçek açalım senle
Çocuklar koparana dek hayatımızı yaşayalım,
Solmadan,koparılmadan son birkez bakalım hayata,
O ilk ağnımızı hatırlayalım senle,
O kavanozu unutmayalım
O ilk ağnımızı hep yaşatalım yarim....HEP YAŞATALIM...