Yine bir pazar akşamı sonbaharlarda,
Kalp kırığı,ağlama sesleri...
Yine bir pazar sabahı,
Gülen yüzler,umutlu eller...Sesi soluğu çıkmıyor sonbaharın,
Akşamları bazen sesi geliyor
Usulca ağlıyor ve bekliyor
Ay ışığında umutla...Bazende sevgisini gösteriyor bize,
Ama genellikle üzgün oluyor
Ağlıyor bazende
Niye sonbahar niye böylesin?Herkez biliyor o karanlık sokakları
Sevginin bittiği noktaları
Kimse diyemiyor sonbahara
Umutlanma boşuna.Ama yinede bir umut ışığı var gibi
Insanlar el ele mi?
Sevgi varmı sokaklarda?
Yarı baygın ağaçlarda.Aşk kitaba yazdığın yazı gibidir
Kendi kaderini kendin yazarsın
Silmek istersen bu kaderi ey sonbahar!
Ucu tek bir silgiye bakar.