Under the bed [iKON]

05 : M E [YUNxYUN]

            "อากาศเย็น เวลานอนอย่าลืมห่มผ้าด้วยนะ"

น้ำคำแสนห่วงมาพร้อมมือหนาที่วางปุลงบนเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนโดยที่เจ้าของมันไม่ได้ประท้วงใดๆนอกเสียจากผลักอกกว้างพร้อมออกปากไล่

"รู้แล้วน่าจีวอน กลับไปได้แล้ว"

"ก็นายมันชอบทำตัวน่าเป็นห่วง จะนอนก็อย่าลืมปิดไฟ ล็อกห้องดีๆด้วย เข้าใจไหมซงยุนฮยอง"

แน่นอนว่าคนตัวโตกว่ายังไม่ยอมผละจากไปง่ายๆ คำสั่งราวกับคู่สนทนาเป็นเด็กอนุบาลทำให้ยุนฮยองตีหน้ายุ่งไม่พอใจ

จีวอนขี้ห่วง ไม่ว่าจะในฐานะคนรักหรือเพื่อนสนิทก็ช่างสรรหาเรื่องมาบ่นเขาได้เสมอ ทั้งๆที่ในความจริงซึ่งอีกฝ่ายรับรู้ดียิ่งกว่าใครมันไม่ได้มีส่วนไหนให้กังวลเลยสักนิด

ซงยุนฮยองรักตัวเองยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดในโลกใบนี้

รักมากมาย อย่างที่ไม่สามารถสรรหาคำไหนมาบรรยายได้

ประตูไม้ของห้องเช่าแคบๆในอพาร์ทเมนท์ราคาปานกลางถูกปิดลงหลังจากไล่แขกคนสุดท้ายของวันกลับไปได้สำเร็จ เหลือเพียงความเงียบกับตัวเขา ซงยุนฮยองซึ่งกำลังโดนกระตุ้นด้วยอะไรบางอย่าง

ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เป็นแบบนี้ ไม่พบจุดเริ่มต้น และไม่อาจค้นหาจุดจบ

ชายหนุ่มทิ้งน้ำหนักอิงแผ่นหลังกับบานประตู นัยน์ตากลมโตทอดมองไปเบื้องหน้า จากจุดนี้เขาเห็นเตียงนอนขนาดห้าฟุตครึ่งทางขวามือ ทีวีตั้งอยู่ทางซ้าย ครัวแคบๆกับห้องน้ำอยู่ถัดเข้าไปด้านใน และที่ตรงข้าม กระจกเงาขนาดสูงเท่าตัวจริงตั้งขวางหน้าประตูระเบียงซึ่งฉายภาพแสงไฟวูบไหวตอนเที่ยงคืน