"จีวอน มานี่หน่อย"
ประโยคนี้ดังขึ้น อาจจะครั้งที่เก้าหรือสิบภายในระยะเวลาครึ่งชั่วโมง นั่นทำให้คิมจีวอนถอนหายใจออกมา นึกอยากรู้อยู่เหมือนกันว่าเจ้านายของเขาจะมีความสู้อุตส่าห์มากมายสักแค่ไหน
ชายหนุ่มยืนเงียบ แผ่นหลังกว้างภายใต้เสื้อสูทเรียบกริบสีดำตั้งตรง สองมือทิ้งลงข้างลำตัว ท่าทางขึงขังถูกต้องตามที่ถูกฝึกมาทุกกระเบียดนิ้ว ในขณะที่หูตั้งใจเงี่ยฟังเสียงจากเบื้องหลังบานประตูสีขาว
บนโถงทางเดินหน้าห้องสูทของโรงแรมหรูเงียบเชียบ สิ่งมีชีวิตหนึ่งเดียวคือคิมจีวอนเพียงเท่านั้น
"จีวอน ไม่ได้ยินรึไง"
แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง
จีวอนยังคงนิ่ง เขาเคร่งครัดต่อหน้าที่มากพอที่จะไม่ตอบสนองความเอาแต่ใจของเจ้านาย
บอดี้การ์ดมีไว้เพื่อปกป้องดูแล ไม่ใช่เป็นคู่นอน
"ถ้านายไม่เข้ามาฉันจะออกไปเอง"
และเพราะอีกฝ่ายรู้ว่าเขาเคร่งครัดแค่ไหน ถึงได้สรรหาจุดอ่อนมาเล่นงานได้ทุกครั้งไป
นี่ไม่ใช่คำขู่แต่อย่างใด
คิมจีวอนถอนหายใจ หากให้เลือกระหว่างยอมเข้าไปหากับปล่อยให้อีกฝ่ายออกมา แน่นอน เขาเลือกข้อแรก
อย่างน้อยมันก็ก่อปัญหาน้อยกว่า
จีวอนเดินตรวจตลอดโถงทางเดินจนแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ จากนั้นเคาะประตูที่ยืนเฝ้าอยู่เกือบชั่วโมงตามมารยาท
YOU ARE READING
Under the bed [iKON]
FanfictionThere is something under the bed รวมฟิคติดบวกให้เป็นที่เป็นทาง #ใต้เตียงikon