Belki de,
Küçücük bir çocukken daha mutluydum,
Büyümüş halimden.
Şimdiyse kalbim bir taş gibi ağır kaldıramayacağım kadar ağır hemde...
Ama sabrediyorum sabretmeye çalışıyorum,
Biliyorum ki bir gün mutluluk bana da uğrayacak.
İnanıyorum,çünkü başka çarem yok.
Ne hayata isyan etmek ne de intihar etmek,
Çözüm değil.
Hiçbir şey için,hiç kimse için...
Birazcık olsun umudum var hala.iyi şeyler olacağına dair...
Çünkü biliyorum hayat mucizeler kapısı,giriyoruz ve önümüze çıkan mucizelerle karşılaşınca affallayıp kalıyoruz,bazıları iyi,bazılarıysa kötü...
Bense iyi bir mucize bekliyorum.Ne olursa olsun farketmez yeter ki iyi bir şey olsun.
İnsanların yüzünü güldürmeye yetsin en azından bir kalbi güldürmeye yetsin.
Çok mu şey istiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Tatlı Belası
De Todomeraba ben özlem sizlere kendi duygularımı aktaracaktım.yani öyle düşünüyordum fakat sonra vazgeçtim ve bir hikaye yazmaya karar verdim.bazen metin şeklinde bazense şiir şeklinde yazacağım veya şarkı supriz yapmayı severim suprizlerim olacak.umarım...