Koşu 2.Bölüm

36 4 5
                                    

Esneyerek yataktan doğruldum ve ranzadan indim valizimi açıp içinden bi kaç parça kıyafet çıkardım hemen banyoya gidip üstümü değiştirdim pijamalarımı da valize koydum ayakkabılarımı da giyip dışarı çıktım bugün pazardı ve ailem yanımda yoktu bu yüzden ne yapıcağımı da bilmiyodum keşke diye geçirdim içimden keşke ablam burda olsada onun saçma fikirlerini dinlesem

Derin bi nefes alıp yeniden odama döndüm niye dışarı çıktığım hakkında da fikrim yoktu heralde herkes beni deli sanıyodu çünkü dün de böyle olmuştu

Odama girdiğimde kızların hiçbiri uyanmamıştı ve hiçbirinin ismini bilmiyodum dün erkenden uyuduğum için vakit bulamamıştım telefonumu çıkarıp saate baktım 10'du bugünde pazar olduğu için onları uyandırmak istemedim

Belki o uyanmıştır diye Facebook'a girdim ama açık değildi İnstagram'a da baktım ve ona mesaj attım İnstagram'dan

Selam bu arada ismini söyler misin artık zamanı gelince söyleyecektin ve zamanı geldi bence

O açık olmadığı için bişey yazmamıştı bende hâla sıkıldığım için koşuya çıkmaya karar verdim spor ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım tekrar ama çıkmadan önce kulaklığımı almayı unutmadım

Telefonumu çıkarıp kulaklığımı telefonuma taktım ve müzik seçtim sonra da sayacı açıp koşmaya başladım 30 dakika koşucaktım güvenlikten izin aldıktan sonra koşmaya başladım ilk 15 dakika çok hızlı koştum son 15 dakikaysa yürüdüm sonra tekrar 30 dakikalık bir yolu pansiyona dönmek için kullanacaktım ama bu sefer 30 dakika boyunca hızlı koşucaktım

Koşmaya başladım gözüm bişey görmüyodu sanki heryer herkes simsiyahtı gözüm daha da kararmaya başlayınca durdum göremiyodum birine çarpınca özür diledim
"önemli değil dikkat et nereye gidiyosun yardımcı oluyum?"
hafifçe öksürdüm "ya şey zahmet olmasın" gözlerim hiç görmesede yine de yardım isteyemezdim "zahmet olmaz söyle sen" biraz daha öksürdüm "şey ben yıldızlareli kız pansiyonuna gidicektim ama zahmet olursa-" sözümü kesti "zahmet olmaz bende zaten yıldızlareli erkek pansiyonuna gidicektim kardeşimi görmek için" bu sesin sahibi zaten bi erkekti kardeşini görecekti ki bu bugün görüşme günü demekti annemler gelir miydi acaba?

Yürümeye başladık tabi yanımdaki çocuk yürümeme yardım ediyodu görüşüm yavaş yavaş netleşmeye başlayınca "teşekkür ederim yerinde başka biri olsa yapmazdı" gülümsedi "yapmazdı ne yalan söyliyim" dedi bende hafifçe gülümsedim instagramdan mesaj gelince irkildim ve telefonumu çıkardım mesaj ondandı

Zamanı gelmedi ki söylemiyorum herneyse seni gördüm bugün koşuyordun

Ne? O nerden bilebilirdi ki bilmesinin imkanı yoktu!

Nerden biliyosun?

Asıl soru buydu nerden,nasıl biliyordu!

Al sana bi ipucu.Yıldızlareli Pansiyonu

Bu...bu benim kaldığım pansiyondu ama imkansız!

Ateiste MeyilliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin