Forever Yours, Faithfully. E D I T I N G

Forever Yours...// 1

Forever Yours, Faithfully.

By afairytaletotell

This story is a work of fiction. Names, characters, some places and incidents are products of the author's imagination and are used fictitiously. Any resemblance to actual events, places or persons, living or dead, is entirely coincidental.

Forever Yours, Faithfully.

written by afairytaletotell

----------------------------+----------------------------------------+---------------------------------------+---------------------------

                                                        N O P R O L O G U E, S O R R Y

------------+---------------------------------------+-----------------------------------+------------------------------------------------

 Forever Yours...// 1

[Cher's P.O.V]

Just by hearing the raindrops makes me feel happy. Paano pa kaya kung lumabas pa ako at maligo sa ulan?

Ewan ko ba kung bakit gustung gusto ko kapag umuulan. Sabi ni mommy, simula daw nung bata pa ako, kapag daw umuulan, kahit ano pang ginagawa ko e dali dali daw akong tatakbo palabas at magpapaulan. Hindi naman daw ako nagkakasakit after kong maglaro sa ulan kaya hinahayaan na lang ako nina mommy at daddy.

Kaya naman ngayon......

"Ate Carmela, pag hinanap po ako ni mama pakisabi na lang na nasa garden po ako, papaulan." Sabi ko sa isang maid na nakapila pababa ng stairs.

"Yes Mam Cheria." Sagot nya.

"Thank you po!" Sagot ko habang tumatakbo papuntang garden ng mansion.

Pagkadating ko sa garden ay nagpakabasa kaagad ako. Whoooo! Ang saya saya talaga kapag umuulan! ^____________^

Umupo muna ako sa isang bench malapit sa fountain.

Cheria Lloydine Pascua, mas kilala ako sa tawag na Cher. Cheria ang tawag sakin ng mga taong malalapit sakin. Minsan Cheria, minsan Lloyd, minsan ay Lloydine. Depende sa trip nila. But never call me my whole name or I'll punch you. 18 years old, born on April 20, 1995. Mr. and Mrs. Julian and Amethyst Pascua are my parents.

Sabi nila maganda daw ako. Hindi daw halata sakin na 18 na ako dahil sa matured face daw ako. Hindi ako cheerful, di rin naman yung sobrang serious, tama lang naman. Pwede mo pa rin naman ako barahin, kaso humanda ka na sa pambara ko ring sagot. ^________^V

May isang kapatid. Her name is Francesca Danica Pascua. Kabaligtaran ko naman siya. Sobrang cheerful niya kase. As in SOBRA. Maganda siya. Syempre mana saken. Hohoho (~~,) Hindi ko siya biological sibling kaya magka age lang kami pero kahit na ganon ay tinuring pa rin naming sya bilang totoong kapamilya. Ang dahilan kung bakit nag ampon pa sina mama at hindi na lang gumawa ay iyon and hindi ko alam at hinahanap pa rin hanggang ngayon ang mga kasagutan. Pero hindi ako nagsisising inampon nila si Cesca dahil parang magkambal na rin ang turingan namin nyan. Halos sa lahat ng bagay ay nagkakasundo kami. Kaya sooooobrang love namin ang isa't isa. Wahahahaha! CheeseCorn. Cheesy na, corny pa. Saan ka pa =______________=

Our family owns the well known pharmacy here in Asia. Nakapagproduce na rin ang company namin ng maraming branches in or out the country. Pero kahit na ganun ang estado namin sa buhay e nananatili pa rin kaming pamilya na mapagpakumbaba. Iyan kasi ang turo sa amin nina mama't papa dahil nagsimula rin kasi sila sa wala. Lagi rin nilang ipinapaalala saming magkapatid na sa lahat ng achievements namin ay kailangang maging humble dahil galing pa rin naman kay God ang lahat. \ ( ' o ' ) /

Habang naulan ng malakas at nagpapakaenjoy ako sa ulan o bagyong ito ay biglang sumulpot ang aking magandang kapatid.

"Hello teh! Mukhang enjoy na enjoy ka ah?" ^o^ May 20, 1995 kasi sya inadopt kaya elder ako sa kanya ng 1 month.

"Hahahaha! Hindi ka pa ba nasanay saken Cesca? Simula nung bata pa tayo ganito na talaga ang habit ko, ang salubungin ang ulan." Sabi ko habang nakatingala at tinitignan ang madilim na kalangitan.

"Hhhhmm. Mukha nga Cher pero say bye bye ka muna kay Rainy rain dahil mukhang di ka na makakaligo kasama siya." >o<

"Huh? Bakit naman?" TT3TT Grabe, sa kasagsagan ng ulan kami nag uusap ni Cecsa pero ayos lang, sanay na nga kami. Lagi ko kasi syang sinasama sa labas nung bata pa kami. ^___^

"Kaseeeee....... COLLEGE STUDENTS NA TAYO BUKAS CHERIAA! YEY! Grabe teh excited na ako! Sabi kasi nila mas mahirap na daw pag college na, ibang  iba sa high school life." ^3^

(-______-" ) Grabe. Nakalimutan ko sabihing sa likod ng kagandahan ng aking kapatid ay ang kanyang mala-amplifier na boses. Sumakit tenga ko dun ah. Teka check ko, dumudugo ata. De joke lang, tawa kayo. -_____-+++

"Hala ka na, hinay hinay lang kapatid, sabihin ko sayo kung end of the world na. Makasigaw ka naman dyan uy, parang ginagawa mong main dish ang microphone. Tsk, pasalamat ka kafatid kitaa." Imik ko.

Ay anu ba yan. Tumila na yung rainy rainy rain. TT3TT Ineenjoy ko pa eh.

"Ayy ganun? Sige sakyan na lang trip ni Lloydine, THANK YOU PO DAHIL NAGING KAP---"naputol and dapat na speech ni Cesca dahil may sumingit na gwapong nilalang.

"HELLOOOO LADIEEES!"

"WAAAAH! KUYA MARCUS! NAMISS KITA SOBRA!" T______T sigaw ni Cesca

Halaaaaaaa! Help me! Nagsama na ang dalawang mala armalite ang boses. Makasigaw silang dalawa kala mo nakakita ng ipis na pink. <_______< Somebody please help meeh. TT0TT