Αν κάποτε σ'αγάπησα,
Μόνο εγώ το ξέρω.
Αν κάποτε με νοιάστηκες,
Μόνο εσύ το ξέρεις.
Τι είπαμε το ξέρουμε κι οι δυο.
Τι κάναμε στη μνήμη μας υπάρχει.
Αλλά τα ανείπωτα λόγια,
Τα κρυφά μαχαίρια
Και τις ρωγμές στην ψυχή,
Τα θάψαμε στο χώμα.
Σκοτώσαμε το αστέρι μας
Για να φτιάξουμε φωτιά.
Η φωτιά, όμως, μάς έκαψε
Και η στάχτη σκορπίστηκε παντού.
Γύρνα πίσω αν το θέλεις,
Αλλά αν έρθεις, μην καθίσεις.
Φύγε αν αυτό νιώθεις,
Μα αν φύγεις, μη χαθείς.
Αν η "Συγγνώμη" σου σε πνίγει,
Το "Σ'αγαπώ" μου είναι πικρό.
Αν το δάκρυ σου σε καίει,
Η ψυχή μου μάς σκοτώνει.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Κάποτε (#Wattys2016)
PoesiaΜία βαρετή μέρα, σκόρπιες λέξεις σε ένα χαρτί που κατέληξαν ένα (όχι και τόσο καλό) ποίημα, το οποίο παρόλα αυτά ήταν οι σκέψεις μου εκείνη τη μέρα. Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016.
