Μόλις μπήκαμε στο πλατύ δρόμο το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν η φωτεινή ένδειξη που μας προειδοποιουσε πως το καζίνο ήταν κοντά αμέσως πόνος άρχισε να πλημμυρίζει την καρδιά μου και ένας περίεργο συναίσθημα στο στομάχι μου,θα την έβλεπα..
Οταν φτάσαμε η Ηλιανα εκτέλεσε πιστά τις εντολές μου και ήρθε και στάθηκε δίπλα μου ,μόλις άνοιξε την πόρτα ο Henry κατέβηκα από το αυτοκίνητο,στεκόταν εκεί με το άσπρο της φόρεμα τα μπλε της ματιά και τα καστανα της μαλλια που ειχε πιασει σε λητη κοτσιδα,κοιτάζοντας με γεμάτη περιέργεια..Καθώς έβγαλα τα γυαλιά μου η Ηλιανα πήρε το χέρι της και το πέρασε γύρω από το μπράτσο μου και κατευθυνθηκαμε μαζί προς την υποδοχή.Διπλα από την Amelia στεκόταν ο Tom δεν είχε αλλάξει καθόλου ήταν ίδιος όπως ήταν και πριν 15 χρόνια.
-Καλησπέρα σας κύριε Harry..Καλωσορησατε στο Metropolitan
Αυτές οι λέξεις έδρασαν σαν μαχαίρια στην καρδιά μου,άκουσα την φωνή της την πανέμορφη φωνή της μετά από 15 χρόνια..πόσο μου είχε λείψει
-Καλησπέρα σας είμαι πολύ ευγνώμων που με Καλωσορησατε έτσι
-Μα τι είναι αυτά που λέτε η χαρά είναι δικιά μας μου αποκρίθηκε ο Τom
Δεν βλέπω τον Zayn έπρεπε να είναι εδώ αλλά ξέχασα τύποι σαν και εκείνον δεν κάνουν υποδοχές.
Μίσος με πλημμυρίζει πάλι,πόνος σε όλο μου το σώμα..Πως μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι να θεωρούνταν φίλοι μου,οικογένεια μου ..Δεν πληγώνεις την οικογένεια σου σωστα;;Δεν της γυρίζεις την πλάτη,αυτό έκαναν εκείνοι σε μένα όμως με έβαλαν ως στόχο και με σημαδευαν προσπαθώντας να με χτυπήσουν όλο και πιο δυνατά..Δεν τα κατάφεραν ομως τουλάχιστον όχι ολοκληρωτικά..
YOU ARE READING
Harry
FanfictionΑν μου έλεγες να σκοτώσω για εσένα θα το έκανα Amelia γιατί το έκανες αυτό σε μένα γιατί;Γιατί;Γιατί;;;