Dışlanan Canlılar(Clara Ve Brine Minecraft)

Alex in sırrı

Brine nın ağzından
Uyumak için odama geçiyordum. Sonra fikrimi değiştirdim ve Clara ya ormanda gezinmek istiyormu diye sormak için geri döndüm. Clara iç sesiyle konuşuyordu. Çok komik ve tatlı görünüyordu. Sırıtarak onu izlemeye devam ediyordum. Duyduklarımdan sonra dayanamadım. Tam yanına gidecekken beni farketti. Yüzü utançtan kıpkırmızı oldu. Her haliyle şeker de böyle daha mı şeker ne. Tam karşısına geçtim. Bana bakması için çenesinden yavaşça tutarak kafasını kaldırdım. Bana bakmamakta direniyordu inatçı. "Gözlerimin içine bak" dedim en sakin ses tonumla. Biraz bekledikten sonra gözlerimin içine baktı. Konuşmaya başladım:
-iç sesine söyle seni çok seviyorum ve kimse bunu değiştiremez. Hiç kimse.
Dedim ve yanaklarından öperek ona sarıldım. O da en az benim kadar mutluydu hissedebiliyorum. Ama hala utanıyordu. Bende konuyu dağıtmak istercesine:
- demek iç sesinle konuşuyorsun. Dedim. Ama onun verdiği cevabın bu kadar üzücü olacağından haberim yoktu.
- alışkanlık. Önceden kimsem olmadığı için iç sesimle konuşmaya , dertlerimi ona anlatmaya başlamıştım. Dedi. Yüzündeki gülücük yok olmuştu. Geçmişimi hatırlamak beni de üzerdi. Terk edilmek ve tek başına hayatta kalmaya çalışmak. Gerçekten hiçbir suçun yokken insanların senden korkması seni istememesi zor bir şey. Ona sımsıkı sarıldım. Sonra yine konuyu dağıtmak için bu sefer geçmişle ilgili olmayan bir şey söylemeye karar verdim:
- ben zaten sana ormanda gezmek ister misin diye sormak için gelmiştim. İstersen ormanda gezebiliriz.
- olur. Diye cevap verdi.
Ormanda yiyecek bulursak doldurmak için yanıma birer çanta aldık. Sonra yola çıktık. Ormanın derinliklerine doğru yürüyorduk.
Clara nın ağzından
Ormanda yürürken ağaçta gördüğüm elmayı almak için ağaca yaklaştım. O sırada okunu Brine a doğrultmuş bir insan gördüm. Elmayı boşverip Brine nın önüne geçtim. Ellerimi yukarı kaldırdım ve Evettt! Yine önümüzde etraftaki malzemelerden duvar olmuştu. Hemen Brine ı eve doğru sürüklemeye başladım. Açıklama yapmaya zaman yoktu. Brine hiçbir şey anlamamış şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Eve gidince hızla kapıyı kapatıp kitledim. Sonra Brine a durumu anlatmaya başladım. Brine şaşkınca beni dinledi. Sözlerimi şöyle bitirdim
-anlaşılan bize rahat yok
Beni onayladı. O sırada Alex geldi. Brine yorgun olduğunu söyleyip odadan çıktığında konuşmaya başladı:
- bunu daha fazla saklayamam. Ben Brine nın ablasıyım.