Dışlanan Canlılar(Clara Ve Brine Minecraft)

iç ses

Clara nın ağzından
Gözlerimi açtığımda karşımda Brine ı görmeyi beklemiyordum. Ben:
- ne oldu. Dedim. Brine:
- seni merak ettim. Dedi ve bir anda bana sarıldı. "Seni asla bırakmam" dedi. Ses tonu o kadar etkileyiciydi ki... sonra yatmak için odasına girdi. Ben ise iç sesimle kavga etmeye başladım.
Ben:
-seviyordur beni ya. Iç ses:
- ya sevmiyorsa
-sevmeseydi sarılmazdı
-belki arkadaşça sarılmıştır
-aaaa yeter ben sana dert anlatamam seviyor diyorsam seviyordur.
-emin misin
-evet...belki...(suratımı asarak) hayır...
- ben de öyle tahmin etmiştim.
-ama ben onu seviyorum
-bu neyi değiştiri
-değiştirir işte sen anlamazsın

Brine nın içeride sırıtarak beni izlediğinden habersiz iç sesimle kavga ediyordum. Sonra Brine ı gördüm. Utançtan kıpkırmızı olduğuma eminim. Yer yarılsa da
içine girsem diye düşünüyordum. Brine bana doğru yaklaştı.  Bense utançtan yüzüne bakamıyordum. Benim tam karşıma geçti. Yüzüne bakmam için çenemden tuttu ve kafamı kaldırdı. Bense yüzüne bakmamak için direniyordum. Brine:
-gözlerimin içine bak. Dedi en sakin ses tonuyla. Dayanamadım ve gözlerinin tam içine baktım. Resmen büyülenmiştim. Kabul ediyorum ona çok aşıktım. Brine nın gözlerinin içine baktığımda aramızda çok az mesafe vardı. Kalbim çok hızlı atıyordu. Onunki de öyle. Konuşmaya başladı:
- iç sesine söyle seni çok seviyorum ve kimse bunu değiştiremez.  Hiç kimse. Dedi ve yanaklarımdan öperek bana sarıldı. Şimdi biz sevgili olmuştuk. O kadar mutluydum ki. Onun da mutluluğu gözlerinden okunuyordu. Brine biraz dalga geçerek:
-demek iç sesinle konuşuyorsun. Ben:
-alışkanlık. Önceden kimsem olmadığı için iç sesimle konuşmaya, dertlerimi ona anlatmaya başlamıştım. Dedim üzgünce. Brine:
- üzgünüm bilmiyordum... dedi ve bana sımsıkı sarıldı.  Bende ona sarıldım. Bu beni biraz rahatlatmıştı. Olmayan geçmişimi hatırlamak beni üzüyordu.