Een halfuurtje voor het te laat was opende hij zijn ogen. Toen hij mij zag staan, flitsten er verschillende emoties door zijn ogen. Herkenning, verdriet en het meeste van alles, spijt. Hij bleef me even aanstaren voordat hij iets zei. Hij zei zeven woorden en daarna sloot hij voorgoed zijn ogen.
"Het spijt me, zo ontzettend veel."
De tijd verstreek, elke seconde telde...
JE LEEST
Als elke seconde telt...
Historia CortaAls je arts bent, heb je een gelofte afgelegd dat je iedereen zal helpen als dat mogelijk is. Geen uitzonderingen. Maar wat als de patiënt geprobeerd heeft zelfmoord te plegen? Wat als je diegene kent? Wat als je diegene op een zeer onprettige manie...
