COLD - BLOODED// Jung Taek Woo

Karmaşık Duygular

Ordan çıktığımda hayla ağlıyordum byung hun beni sakinleştirmeye başladı ama ne fayda aniden ben giderken kolumdan tutup ona sarılmamı sağladı ben ağlamaya devam ettim sonra iki eliyle yanaklarımı tutu

"senin yerine onu öldürmemi istersen yaprım"dedi göz kırptı bende güldüm sonra aldı elini sağ omuzuma koydu ve öyle yürüdük sahile gittik oturduk kayalara onla konuşmaya başladım

"naber?"dedim oda

"ciddi misin ya?"dedi tatlılık yaparak bende onaylı şekilde cevap verdim oda

"bu soruna cevap vermicem"dedi ben güldüm oda gülmeye başladı onunla oldukça en azından taek wooyla olan herşeyi unutuyordum eve götürdü bende ona teşekkür ettim ve eve girdim hemen sütümü içerek yattım sabah kalktığımda yine byung hun kahvaltı hazırlamıştı ben gözümü kaşıyarak dedim

"sen niye geliyosun bu saatte?"dedim oda

"bugün çok işimiz var "dedi göz kırptı kahvaltıyı ettikten sonra hemen çalışcağımız yere gittik bizden önce taek woonun grubuyla çalışması vardı onları izledim bittince çıktım

"senle biraz konuşabilir miyiz kim jin yeon?"dedi bende şaşırdım

"olur"dedim kenara götürdü

"senle önceden tanıştık mı?"dedi bende

"b-biz mi? y-yok öyle bişey"dedim oda hemen gitti bende öyle kaldım ağlıyordum hıçkıra hıçkıra byung hun geldi koşarak

"noldu vurdumu aish beyinsiz görürsün şimdi sen"dedi gitmeye başladı bende kolundan tutum

"burda kal unut gitsin"dedim oda

"senin üzülmen hoşuma gitmiyor jin yeon"dedi ben ağlamaya devam ettim

"Boşver artık umrumda bile değil"diyip gözlerimi sildim

Byung hun beni böyle görmesi benide üzüyordü ama olsun artık üzülmek yok onun hafızası yerine gelene kadar beklicektim ama o zamana kadar onu bekleyemem.

Byung hunla birlikte yemek yemeğe gittim bir güzel yedim valla hatta orda yediğimiz yeri çok seviyordum herkese teşekkür ederek eve geçtik byung huna benle kalmasını söyledim çünkü hayla iyi olup olmadığımdan emin değildim

- 2 ay sonra -

Byung hunla güzel yerlere geldik sabah oldu ve kötü günlerin üstünden 2 ay geçti byung hunla bunlarıda atlattık sabah kalktım erkenden kahvaltı hazırladım

"Byung hun~ uyan hadi"diyerek koltukta onu dürtüyordum ama o yinede sızlanıp duruyordu salak işte bir yandan da beni güldürüyor

Kahvaltıyı yaptıktan sonra yine ilk buluştuğumuz han nehrine gittik orasının havası başkaydı benim bildiğim byung hunun abisi burda vefat etmişti o yüzden burayı görmek ve gelmek istemiyordu ama benim yüzümden bu lanetli yere geliyordu

"Rahatsız olduysan gidelim?"dedim oda

"Hayır "dedi derin bir nefes çekti bende orda gülümsedim arkamızda olan taek woo bizi usulca izliyordu ama artık elimden birşey gelmezdi yanımıza gelip

"Çok yakınsınız bakıyorumda?"dedi bende

"Ne alaka-"derken byuhg hun hemen lafımı keserek

"Evet sorun mu vardı?"dedi bende ona biraz olsun içimden kızdım taek woo bana bakarak gitti benim morelim bozulurken byung hun benim kolumdan tutup iki eliyle gözlerimi kapattıp bir yere götüreceğini söyledi bende merak ediyordum ki bir baktım beni hemen beni han nehrine attigini gördüm bende hemen onun kolundan tutum ve onu han nehrine düşürdüm ve orda su ile biraz oynadık ve mutluydum ama bir yandada üşüyordum

Eve gidiyorduk birlikte byung hun bana dönerek "yarın soju içelim mi?"dedi bende onaylı bir şekilde kafamı salladım uykuya daldığım zaman daha hiç uyanmamıştım saat 5 te uyanmıştım telefonuma bakınca 36 defa arayan byung hunu gördüm en son mesajida " oraya geliyorum allah belanı vermesin "yazıyordu ben telaşlı telaşlı bir şekilde yataktan kalkayım derken ayağım yorganıma takılıp yere düşmemi sağlıyordu orda kendimi tuaf görürken byung hunu bir anda önümde gördüm elliyle beni kaldırdı

"Kızım sen ayı mısın?"dedi bende kafamı eydim

"Neden beni sinir ediyorsun sen?"dedi baya kızdı sonra sustu bende kafamı kaldırdıktan sonra hemen kaçtım aşağı doğru gitmeye çalışırken ayağımı kapının kenarına vurup düşerken bir eliyle belimi diyer eliyle elimi tutan byung hunla yüzlerimiz çok yakındı kalbimin hızlı attığını anlamıştım

"Teşekkür ederim yere düşmekten kurtardığın için"dedim ve kaçmaya devam ettim akşam oldu soju içmeye gittik baya içtikten sonra

"Byung hun~ napıyosun?"dedim oda

"Iyiyim sen?"dedi bende

"Dur dur "dedim kolundan tutum ve onu durdurup

"Sen beni seviyon dime çakal?"dedim oda bir şey demedi ben yolda yürüyemediğim için beni sırtına almıştı byung hun ne kadar iyi bir çocuksun be

"Byung hun~ napiyosun"dedim sıratarak

"Ya sen bir daha soju içme "dedi güldü eve gelmiştik yukarı kadar götürdü merdivenden sonra bıraktı tam kapıyı açarken merdivenden düşüyordum ki byung hun kolumdan tutup ona sarılmamı sağladı ben ise kahkalara boğulmustum

"Ooo~ kahramanım benim~"dedim gülerek oda

"Şımardın sen "dedi bende güldüm yatağıma kadar götürdü ben uyuya kalmıştım sabah uyandığımda başımın ağrıdığını fark ettim bir an kendimi tuaf hissetim nedensiz bir şekilde galiba byung hunna çok şey yaşatım ne yaptığımı hatırlamıyorum

"Byung hun ben dün sana bir şey demedim dime?

"hayır ne alakası var sahadece sırtımda taşıdım seni"

"Ne!?ya özür dilerim sırtın ağrıyomu?"

"evet şurası "dedi bende bir tane vurdum

"acıyo mu?"dedim oda

"sağol valla geçti ağrım"dedi bende saçıyla oynadım biraz sonra yemek yedim sonra ondan habersiz evden çıktım sonra dans etmeye gidicektim hemen yanımda bir araba durdu

"Gel "dedi çok ciddiydi ve bu Taek woo bende biraz bekledim ve bindim

"Bir şey mi oldu?"

"Yok bir şey olması mı? lağızım "

"Ya hayır normalde kendim gitmem biri daha olur ama arabaylada gitmem"bir anda telefonum çaldı

- Nerdesin bir şey olmadı dime? iyi misin?-

-Evet iyiyim merak etme sakın ol ararım seni ben- yüzüne telefonu kapattım

Vardığımızda teşekkür ettim ve dans etme odasına ordanda müzik söylemeye gittim bu sefer --EXO - Sing For You-- söylemek istemiştim ama söylemedim ve eve gittim çünkü taek woonun yine beni izleyeceğini biliyordum o yüzden kahve alıp eve gittim byung hun ordaydı onla birlikte durdum ve uyudum