Montlarını alıp dışarı çıktık araba kenara park etmiş bizi bekliyordu. Arkadan bir el omzuma kolunu sardı ilk başta bu kim diye şaşırmadım değil tabi kide şaşırdım ama sonradan fark ettim ki abim miş "hadi bin bakalım arabaya da bakalım yeni evimize" dedi. Gerçekten abimi çok özlemişim yani koskocaman 3 gün sonuçta ya benim bildiğim kadarıyla o 3 gün içerisinde yurdu gezmiş odaları seçmiş olmaları lazımdı seçmemişler sanırsam. Her neyse biz bir arabaya binelim de sonra bakarız. Yine herkes oturdu ve ben ayakta kaldım ne kadar güzel demi aslında bir şey olmaz ölüm yok ya sonunda.Şirkette bana gülümseyerek bakan çocuk vardı ya yine bana bakıyor ama çok tatlı ismi Chan miy miş Chanyeol muy muş öyle bir şeymiş yerinden kalktı niye kalktı ki ah tabi ya çocuk bana yerini veriyor "teşekkür ederim " " önemli değil" diyip kafasını çevirdi çok tatlı bir çocuk. Ve yurda geldik Chanyeol kenara çekilip benim geçmemi bekledi diğerleri ise aşağı indiler ne kadar centirmenler değilmi "teşşekkürler" deyip indim arkamdan da hafif atlar mış casına indi "önemli değil" dedi ve birlikte yürümeye başladık. Diğerlerini asansöre bindiğini görünce hemen koşmaya başladık yetişmek için ama malesef yetişemedik mecburen merdivenden çıkıcağız Chanyeol la birbirimize üzgün üzgün bakıp merdivenlere yürümeye başladık "hadi biraz hızlan yaşlı bayan daha çok merdiven var" dedi gülümseyen yüzüyle bende koşmaya başladım o da arkamdan geliyordu birden aramızda bir koşu yarışı başladı. Off öleceğim çok yoruldum kafamı bir kaldırdım daha yarısına bile gelmemişiz şanslıymışız ki bu katta asansör varmış yaa ne kadar salağım bir binada asansör varsa her katta asansör vardır acaba merdivenlerde beynimi mi düşürdüm. Chanyeol tabi benden önce çıktı merdivenleri asansörün kapısının önünde beni bekliyor kapıda açık tamam bundan sonrası kolay. Ve asansöre bindik kata da bastık çıkmaya başladık. Yemin ederim ki bu çocuk çok tatlı ve havalı sırtını cama vermiş kafasını da cama dayamış çok tatlı. Ve asansörü kapısı açılır...
