[PBM Side Story] My Pretty Boy Friend

MyPrettyBoyFriend [Introduction]

DRAMA QUEEN.

Yan ang bansag sa akin sa school.

Bakit?

Kasi iyakin ako.

Oo. Iyakin ako.

Simula nung umalis siya.

Simula nung iniwan niya ako.

Hindi ko na alam ang salitang 'SAYA'

Yes. I laugh.

Pero walang halong 'SAYA' ang pagtawa ko.

Yes. I smile.

Pero kapag gusto ko lang.

Buong school ang naging saksi sa kadramahan ng buhay ko.

Araw-araw na lang may nakakakita sa akin na umiiyak ako.

Araw-araw na lang may naaawa sa akin.

I'm tired. Pago na pagod na talaga ako.

That's my life a year ago.

4th year na ako at nagbago na ako.

Hindi na nila ako nakikitang umiiyak.

I seldom smile.

Bago ako tumungtong ng 4th year level, napagisip-isip ko na hindi naman tamang ikulong ko ang sarili ko sa kalungkutan. Doon nagkaroon ako ng positibong pag-iisip.

Gusto ko magsaya.

Gusto ko habang hinihintay ko siya, masaya ako.

Because I know he'll come back...

For me.

I've been waiting for almost 3 years. And I think, makakayanan ko pang maghintay ng mas matagal.

Gaya nga ng nasabi ko, nagbago na ako. Madalas na akong nakangiti sa mga tao sa paligid ko.

I'm going to college soon. So I guess I have to be matured.

Merong mga lumalapit sa akin at sinasabing "I can make you happy"

Oh yeah. Suitors (=____= W)

Pero ayoko eh. May nakareserve pa kasi.

Wala silang lugar para sa akin. Kaya sorry na lang sila kasi...

Ang mga ngiti ko, nalagyan lang ng saya nung makilala ko na siya.

Oliver Smith. The Prettiest Guy in Town.