Mahal Parin Kita!!

'Chapter 5

Continuation

:"anu yun mom...spill it "

Walang emosyon kong sagot... nawala na rin kas ako sa mood

"Nag propose na ang tito richard mo sa akin at mag papakasal na kami "

"WHHAATT ??? no mom hindi ako papayag !!"

"Pero anak para rin naman sayo yun ei... di ba matagal mo ng gustong magkaroon ulit ng masayang pamilya , magkakatotoo na to ngayon anak kaya please pumayag kana nag pakasal kami ni tito richard mo
Ako ikaw si tito richard mo magiging pamilya na tayo"

"no mom kayo ni daddy ang pamilya ko ! Wala ng iba"

Hindi ko na mapigilang umiyak dahil parang ang dali lang sabihen ang gusto nyang mangyari at para na rin nyang sinabe na wala na si daddy

"Wala na ang daddy mo iniwan na nya tayo sumama siya sa iba hindi na nya tayo pamilya mula ng iwan nya tayo kaya kalimutan mo na siya"

"Bakit ma parang ok lang sayo na kalimutan ko yung sarili kon ama ... huh !! Nakakalimot ka narin ba mom hindi ba iniwan mo na rin ako pumupunta ka lang dito kapag gusto mo mabuti nga yung mga anak ni tito richard na aalagaan mo ei.. ako na tunay mon anak kailan mo ko inalagaan . Lage kayong wala pareho lang kayo ni daddy na iniwan ako sa tingin nyo ba ok lang sakin to ...Hindi impyerno to para sakin"

Habang sinasagot ko si mommy sabay sabay na tumutulo yung mga luha ko..

TT___TT

Eto ang weakness ko ... ang pamilya ko ...

Ginagawa ko naman ang lahat para sa kanila ei... i study hard dahil gusto kong maging proud sila sakin ...

Isa lang naman ang pangarap ko ei... ang mabuo ulit ang pamilya ko...

"Nag tatrabaho ako sa manila para maibigay ko lahat ng pangangailangan ko lahat ng gusto mo hindi ako nag papasarap doon kahit gustuhin ko man na wag ng mag trabaho makasama lang kita hindi pwede dahil gusto kong matupad lahat ng pangarap mo"

Umiiyak narin si mommy pero hindi ko parin siya papakinggan sa gusto nya

"Chaka sa tingin mo ba makakapag aral ka sa isang napakagandang eskwelahan kung hindi ako mag tatrabaho sa manila ... wala ka ring mga gadget na gagamitin mo sa pag aaral mo alam mo ba yon"

"Hindi ko naman kailangan lahat ng iyon mom... kahit mahirap lang tayo mas gugustuhin ko payon mabuo lang tayo, mabuo lang yung pamilya na pinag kait nyo sakin, sana hindi na lang kayo yung naging magulang ko dahit wala kayong kwenta"

Pakk!!!

Nagulat ako ng sampalin ako ni mommy never nya tong gawin sakin nag bago na talaga siya hindi na siya yung mommy ko na minahal ko at hindi ako kayang pag buhatan ng kamay T____T

Alam kong kasalanan ko yun pero totoo naman yung sinabi ko sa kanya at hindi ko pinag sisisihan na ginawa ko iyon...

Maya maya parang binuhusan ng malamig na tubig si mommy... at na realize nya yung ginawa nya sakin

"a-anak sorry hindi ko sinasadya nabigla lang ako anak sorry talaga"

lalapit sana sakin si mommy pero umiwas ako sa kanya

"Wag kang lalapit sakin ... grabe hindi ko inexpect na magagawa mo sakin to. Hmm...sige mom mag pakasal ka i'ts you're choice. besides malaki nanaman kayo ei kaya nyo na yung sarili nyo ... wala narin naman kayong pakeelam sakin ei... kaya wala rin naman sence yung opinion ko . Sino ba naman ako diba?? Anak nyo lang naman ako na pinabayaan nyo... kaya kayo parin ang masusunod "

Hindi ko na hinayaan pang magsalita lumakad na ko paalis... bastos na kung bastos wala akong pake galit na galit ako kay mommy pero bago ako pumasok sa kwarto ko nag salita ulit ako...

"Anywayst meron nga pala kaming Family Day next month don't worry di na ko aasa na may pupunta sakin wala naman na akong pamilya kaya bakit pa ko pupunta diba ?? Goodlock nalang sa kasal nyo ... and eto ang tandaan mo once na mag pakasal ka ...... kalimutan mo na may anak ka ..."

Tuluyan na kong pumasok sa kwarto ko ... iyak ako ng iyak dahil sobra akong nasasaktan ...

Bakit ba ako binibigyan ng ganitong pag subok ?? Bakit?

Kahit na halos balibagin na ni mommy ang pinto hindi ko parin pinag bubuksan si mommy wala na akong pake sa kanya

(A/n haixt. naiiyak rin ako sakanya related much lang hope you like it)