Ejderhalar Dünyası

Ilk Hamle

Her şey yolunda derler ya . Benim hayatım yolundan gitmiyor . Kestirmeden gidiyor.

Dağlarda , soru işaretlerinde yaşayıp sonra eğitim için aşağı yani liseye gitmek bana biraz zor geldi.
Çünkü yanlızlığa alıştıysan kalabalığa alışamazsın.

Bu 4 senemin 1.si. Bugün ilk gün ve eğitime ilk hamlem. Herkes bana bakıyor,fısıldaşıyor.
Sonra sınıfa öğretmenle girmekle de dikkat çekiyorsunuz tabi.
"Çocuklar, bu Zara. Yeni arkadaşınız."
Sonra öğretmen beni işaret etti ama ben bütün dikkatim en arkadaki çocuğun arkasındaki duyruya çekildi. Sonra öğretmen ben hafifçe itti.
Ben de sanırım salaklıktan hiç vazgeçemeyeceğim. "Ha?... Evet. Ben Zara. 15 yaşındayım. Ormanda bir evde yaşıyorum. Bir kaç ay önce buraya taşındım. Şimdi sorunuz yoksa geçebilir miyim?"
Keşke hiç sormasaydım...
"Buyur." Ama o çocuk arkasına baktığım çocuktu.
"Ailenle mi yaşıyorsun?"
"Ailem ölü."
"Özür dilerim. Hiç sormasaydım. Ikinci sorum olacak. Soyadın ne? Hiç söylemedin de, merak ettim."
Artık baya sinirlendim. Aile ve soyaddan bahsetmeyi hiç sevmem ve en nefret ettiğim konulardı. Çünkü ailem hakkında hiç bir şey bilmiyorum. Soyad ise ailemi hatırlattığı için sevmem.

Ailem gerçekten de ölü olmayabilir, kayıp ya da kaçırılmış olabilirlerdi. En kötü ihtimall ise; beni terkedip gitmiş olabilirler. Kalbim bunu duyunca sanki fırlayacakmış gibi olur.

Ve kalbim gerçekten de çok hızlı atıyordu. Sanırım öğretmen duydu çünkü suratında şaşırmış bir ifade vardı. Ben ise çocuğa bağırdım.
"Sana ne ya! Bahsetmedim ve bir daha da bahsetmeyeceğim!"
"Hey yavaş ol Zara. Kavga başlatmayalım istersen.
En arakada boş bir yer var. Geç."

O yer ise o çocuğun yanındaydı ve o, pencerenin yanındaydı. Pencereler benim tek dostumdu. Zaten ben rica etsem vermezdi. Sonra öğretmen biligisayarlarımızı çıkardık ve küçük bir hikaye yazmamızı söylendi. Önümdeki çocuk benim biligisayarım yoksa yanına gelmemi istedi ama herhalde ben fakir biri değilimdir.

"Çocuklar, bir test yapılacak şimdi sizi teker teker çağıracaklar."

Sonra çağırmaya başladılar. Bir kaç dakika sonra benim adım okudu ve gittim.