This makes me a murderer.

de chip.

nadat er een aantal minuten waren verstreken ging de deur open. Simon kwam binnen en een hele dikke grote naald. hij liep naar me toe en pakte ruw mijn hand. ik voelde de pijn nog van de snee in mijn hand van het mes. hij zette, tussen mijn duim en mijn wijsvinger, de naald op mijn huid. ineens schoot hij de naald door mijn huid heen en spoot een chip in mijn hand.'' zo, dat zal je voor altijd hier houden.'' ik keek hem aan met mijn traanogen.'' niet janken. gewoon sterk zijn, je kan het best.'' en hij liep de kamer uit. de wonden waren nog steeds aan het bloeden, maar ik moest sterk zijn. ik kwam het bed uit en pakte het mes van de grond op, wel aan de goede kant dit keer. ik werd boos en gooide het mes tegen de houten muur aan. het mes bleef in de muur hangen. ik moest het kwijt, alle woede die in me zat. van alles dat is gebeurd de laatste tijd. het was stil in de kamer. ik ging me vervelen en besloot, met mijn niet al te slimme hoofd, de deur open te maken. ik kon naar buiten kijken naar de gang, ik zag niemand. dus ik liep verder naar de trap aan het einde van de gang. ik keek naar beneden, en ineens schrok ik van een hand die ineens tegen mijn mond werd gedrukt. ik probeerde me nog weg te drukken, maar ik werd naar een lichaam toe geduwd. ik kon niks meer, ik werd terug de kamer in getrokken. ''pak de ketting even voor me, kunnen we voor haar even iets maken.'' zij Daniël. Simon liep weg terwijl Daniël me op het bed duwde. hij ging op me liggen en hield mijn keel vast. zodat ik nergens naartoe kon. ondertussen kwam Simon met een lange ketting naar me toe. hij had ook een slot in zijn andere hand. Daniël lag nog steeds op me. ik deed niks meer. ik had geen zin om al mijn energie te verspillen om te vechten, want ik ga het toch niet winnen van hem. Simon deed de ketting met het slot om mijn enkel heen. en het andere uiteinde aan een steunbalk in de kamer. ''zo, dat zal je hier houden.'' fluisterde Simon tegen me terwijl Daniël van me af ging en wegliep. hij draaide zich om en zei dat hij zo terug kwam met wat te eten en drinken. ik keek naar de ketting om te kijken of ik het los kon krijgen. maar ik was nog jong dus ik kon niet heel veel bedenken. Simon bleef bij me om te kijken wat ik ging doen. ik was al moe van de dag zelf, dus ik besloot om op het bed te gaan liggen en te gaan slapen. Daniël kwam aan met een bord met een broodje en een glas water. hij maakte me ruw wakker en zei dat ik moest eten. ik at het broodje op en dronk het water. het water was lauw, dus ook niet lekker. maar ja, anders had ik niks te drinken.