SİL BAŞTAN

Bölüm 1:EVDEN AYRILIK

                                                  İLK BÖLÜM İLK HEYECAN...:):):)       

    Sabah saatin 08:30'u göstermesi ile doğruca banyoya gittim.Elimi yüzümü yıkadım ve aynaya doğru bakarak"Sen bunu hak ettin Alev sen bu cezayı çoktan hak ediyordun.Sen zaten kendini ne sanıyorsun ki insan mı? O şeytanın kızı mı? Halbu ki sen sokağa atılmış bir köpek yavrusundan farksızmışsın! Senin severek değer verdiğin insanlar seni sırtından bıçakladılar işte bak gör ailem dediğin insanların yüzünü!"diyerek acımı ikiye katladım.

Bugün Londra'ya uçacaktım.Saat 10:40'ta.Beni fark etmemeleri için elimden geleni yapacak ve sonra sessizce bu lanet olası evden sonsuza kadar defolup gidecektim.Beni görmelerini istemiyordum.Gitmek istiyordum, sadece gitmek...Hem ne kadar kötü olabilirdi ki.Yeni bir okul,yeni bir ev, yeni bir hayat...Ama sadece bir şeyi merak ediyordum insaların nasıl bu kadar cani olabileceklerini.Ben yurt dışı hakkında bu kadar az bir bilgiye sahipken.Babam paraların içinde boğulan,kumar ve içkiden başka bir şey düşünmeyen koskoca"SERDAR BÜYÜKER'di.Ne bekleyebilirdim ki beni o şeytanın yanında koruyup kollamasını,canım kızım seni hayatta bırakmam demesini mi? Tabiki de hayır.Zaten bu koskoca Serdar Büyüker'den beklenen bir davranıştı.Daha fazla kendimi kandırmak istemiyordum.Artık vakit gelmişti.Biletimi ve bavulumu alarak kapıya doğru yöneldim.Son bir kez odama göz gezdirdikten sonra aşağı inmeye başladım.Beni fark etmemelerini dileyerek aşağı indim, öylede oldu ayakkabılarımı giydim ve arkamı dönmeden yürümeye başladım.

Yanağımdan yaşların süzüldüğünü hissedebiliyordum. En çokta Erene üzülüyordum onu nasıl bırakabilirdim?Bunu nasıl yapabilirdim? 'Neyse boşver' demeyi çok isterdim.Ama olmuyordu işte bu şehir İstanbul nasıl bırakılırdı?  Yakındaki taksi durağından bir taksiye atlayarak yaşlı taksi şoförüne "Havalimanına lütfen"dedim ve içimden "bekle beni Londra" dedim.

DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM...:):)