thorns have roses

chapter one

What if the person you love that you beleive is dead is standing in front of you right now and asks for your hand again? but what if the momment you love him again, hes already gone? discover the complicated love story of precious and gil and how a guy can make a girls heart break twice....

...

...

...

...

chapter one:

"precious okay kalang be? kanina ka pa umiiyak diyan, ano ba kasing nangyari?" sabi sakin ng bestfriend kons si anne francoes(franswa) y. navarro, pero di ko siya pinansin, dahil pinagluluksaan ko parin ang boyfriend kong si gil. nalaman ko nalang sa mga barkada niya na patay na daw siya. 1 month akong absent sa klase non, nagkulong lang ako sa kwarto ko habang umiiyak pari. hindi parin ako makaoaniwala na ang pinakamamahal kong bf ay dedu na. oct. 27 nung nabawian siya ng buhay, oct. 27 din birthday at monthsary namin... swerte ko no?!!! natatandaan ko pa nung una niya akong hinalikan sa gitna ng daan habang umuulan, at nong araw din nayon siya nagtapat sa akin na mahal niya ako!!! ume-echo pa nga yung boses niya ehh, tanda ko panga lahat ng sinabi niya sa akin nung araw na iyon "MAHAL KITA PRECIOUS ANGELA DEL ROSARIO!!! PANGAKO DI KITA IIWAN DI KI---" hindi ko na siya pinatapos non, hinalikan ko na siya agad at timing na timing lalo pang lumakas yung ulan... i savored those memories of him and i cried harder as i thought of all our momments together, parang natanggalan ng malaking chunk yung puso ko. sa kalagitnaan ng pagdradrama ko, naisipan kong lumabas muna sa kwarto ko para maka kuha ng fresh air. umuulan ng malakas sa labas, pati yata langit nakiramay din sakin... sa paglalakad ko, biglang nag flashback sa akin lahat ng mga memories namin ni gil at out of nowhere bigla akong lumuhod sa gitna ng daan at napaiyak ng todong-todo. hindi ako tumigil sa pag-iyak non ng biglang may yumakap sa akin. he touched my cheeks gently and with great passion at tinaas niya yung face ko sabay pahid sa luha ko. tiningnan ko kung sino yung lalaki habang humihikibi pa ako. at nong nakita ko siya bigla akong napaiyak ulit... 'GIL!!!" sabay halik sa kanya. i broke the kiss at sinabi ko sa  kaniya while crying " kala ko wala kana. akala ko iiwan mo na ako, akala ko di kana babalik sa tabi ko, gil wag mo na akong iwan ha, i love you so much and i dont wanna lose you again" at hinalikan ko siya ulit. i deepened the kiss at nag flash- back ulit lahat ng na momments namin together. from our first meeting, first away, hanggang sa araw na nalaman kong wala na siya. napaluha pa ako lalu, yung tipong halo tears of joy at sadness-- ewan ko ba, basta alam kong everything will be fine nah as long as im with gil.after how many minutes i broke the kiss again at nung nakita ko mukha nyang shock na shock, na confuse ako " gil ok ka lang ba?" tinanong ko siya with a worried tone. "eh-ah-uhm ano kasi" sabay kamot sa ulo niya at mas naguluhan pa ako ngayon dahil parang di niya alam kung anong nangyayari " is there any problem gil?" i asked him with a broken tone. "ahh- ano kasi hindi kasi gil pangalan ko ehh"... para akong nabrain freeze sa sinabi niya for how many minutes... " a-anong ibig mong sabihin?" naluha ako bigla sa sinabi niyan yun. pinunasan niya ulit luha ko " miss taha na, ang ibig kong sabihin ay hindi gil pangalan ko , nagulat nga ako nong hinalikan niya ako ehh"... natunganga ako for how many seconds, i dont know how will i react in this kind of situation. grabe ha 1/2 na nga puso ko kanina naging 1/4 pa ngayon . hayy langit at lupa ano bang kasalanang nagawa ko at halos mawala na lifeline ko. "k-kung ganon bat mo ko niyakap?" " ahh yun ba---" sabay kamut uli sa ulo niya. no batong lalaking to kamut ng kamut ng ulo may kuto ka brad?!!! " kasi naawa ako sa iyo ehh, itatayo na sana kita non pero bigla mo kong hinalikan" sabay smile sa akin na may pagka shy effect. " anong pangalan mo?" "pangalan ko?" " oo panganlan mo, hwag mong sabihing wala kang name" tumahimik siya ng ilang minutobna para bang nag-iisip pa kung anong name niya.  hay nako ang weird nitong guy nato ah dilang pala kuto meron nito natamaan din yata ulo ng pagka amnesia. maya maya bigla siyang sumigaw at napatalon ako sa lakas ng sigaw niya. " jake!!" "JAke?" "oo jake jake name ko!!!" pa eureka effect pa boses niya. " ahh- ikaw ano name mo?" "ahh ako nga pala si precious " nice to meet you precious" ngumiti siya sa akin.  ang sweet at sincere niya naalala ko tuloy smile ni gil sa akin everytime malungkut ako at yun nag resume ulit ako sa pag dradrama ko. "precious may nasabi ba akong mali, hwag kanang umiyak" at pinahiran na naman nita luha ko napangiti ako habang humikbi galing sa pagiyak ko kanina " wala, call me jehlai nalang masyadong mataas yung precious ehh, your smile kasi its so sweet may naalala tuloy akong tao sa smile na yan" natawa ako sa kanya nung nakita kung namumula siyan sa sinabi ko " ahh sige, hehehe thanks ha" he smiled that smile again at pati ako napangiti niya narin. huminto na ang ulan after how many minutes and we found ourselves standing in the middle of the road parin. " sige, mauna na ako gumagabi na ehh baka hanap na ako ni mom. salamat ulit ha, and sorry for the unexpected kiss" "ok lang yun wag mo na yung isipin, basta i dont wanna see you crying in the middle of the road ha, ang cute mo kaya  pag naka smile!!!" i blushed porfusely with what he said. grabeng positive energy niya ha infectious... " hehehe thank you. sige mauna na ako... bye" " sige bye" and then we parted ways na nun ako pauwi ng bahay habang kinakawayan ko siya...

                                                                                                  ~end of chapter~