thorns have roses

Chapter six

Jakes pov

Haay!!! Eto nanaman tayo. Nag smile nalang ako sa kaniya "sorry ho. Pero di ho ako si gil. Jake po ang pangalan ko.hinatid ko lang ho ang anak niyo dito sa bahay niyo kasi ho nahimatay ho siya kanina at hanggang ngayon wala parin ho siyang malay. Sinubukan ko ho kayong matawagan pero wala po akong nakuhang no. Sa inyo kasi naka off phone ni precious at naka lock din po yung cell niya kaya nagpaalam nalang ho ako sa clinic para ihatid ho siya dito at on the way ho ay sumama narin ho yung kaibigan niyang si anne." "Ahh... Sorry ha napagkamalan pa kitang si gil , salamat di pala sa pagdala kay precious dito" mukhang di siya nag-aalala ha. "Ahh.. Pasok muna kayo dito sa loob at maghahanda na rin ako para sa hapunan natin.." At ayun pumasok naman na din kami sa malapalasyo nilang bahay na ngayon ko lang napansin. Mukahang nakalimutan yata ni tita na karga karga ko parin si precious. Kaya tinanong ko nalang siya kung nasanyung kawarto ni precious. "Umm.. Tita saan po pala kwarto ni precious? Ihihiga ko nalang ho siya doon tas kung di niyo mamasamain ehh magpapatwag nalang ho ako kung kakain na ho tayo" "sige iho walang problema nandun lang yung kwarto niya dun mo nalang siya ihigA" tinuro niya yung kwarto niya yung kwarto ni precious at pumunta na rin ako dun para maihiga na rin si precious"

NakarTing na ako sa kwarto ni precious. Nasa 3rd floor ito nang bahay nila at ito lang ang kaisaisang kwarto sa floor na to. Grabe ang special pala niya sa pamilya niya noh?... May personal siyang floor para sa room niya...syempre special din siya sa puso ko, ay corny na ba ko... Pumasok na ako sa kwarto niya. Pagpasok na pagpasok ko, halos mabitawan ko. NA SI precious dahil sa gulat ko. Grabe! Ang laki ng kwarto niya! Parang isang bahay na nga din to ehh!!! Kulay pink at black ang kulay ng sumalubong sa akin pagpasok ko sa kwarto niya. May 2 pinto pang nasa loob ng kwarto niya at sa gitna ng kwarto niya ehh may malaking bintana na may drapery na nakatali sa giliid, at sa left side naman ay. AKikita mo yung malaking salamin at may nakatapat na table and chair at nakalagay dun ang mga pambabaeng gmit niya. Sa right side naman, ay nandun yung king sized bed niya na may canopy at may pink and black na sheets. At sa tapat naman ng bed niya ehh makikita mo yung study table niya. Hindi ako makagalw sa kinatatayuan ko sa gulat. Grabe! Para siyang prinsesa sa bahay nila. Well hindi naman siguro dapat ipagtaka yun kasi malapalasyo naman din bahay nila, pero, wow!!! Grabe parin!!! Nagtataka nga ako kung paano to nilnuk lahat ni anne ehh. "Ang laki noh?" Nabalik ako sa realidad nang may bumasag sa katahimikan... Si anne. Tumango lang ako at sa wakas ay gumalaw na ron sko papunta sa kama precious. Inilapag ko na siya as lIght and as soft as possible, at kinamutan na. Inon ni anne yung 2 aircon, yes you heard it right... Dalawa aircon nila, grabe ha! Di ka kaya magfeeling in antartica sa lamig niyan?

Binantayan ko lang siya habang naghihintay sa dinner ni tita. Si anne ehh nandun sa walk in closet ni precious at naghahanap ng sleep wear niya at pati para kay precious.

Maya-maya bumalik na si anne at nagulat ako kung bat basa yung buhok niya at mukhang... Bagong ligo. "Uhh.. Panong... Saan... Haayy!!! Hindi na, wala na, pass out na ako, masyado na akong maraming pinagdaanan" sabi ko sa kaniya habang nakataas ang dalwang kamay na gulong gulo na talaga. "Anomg dinadrama mo diyan." Insensitive niyang tanong sa akin. "Pano ka naligo? Ehh kagagaling mo lang sa walk in closet" "ahh yun yun lang pala pinagdradrama mo..." Aba ayos din tong babaeng to ha... Kung sa tingin niya normal lang sa tao ang makakita ng isang tao na bagong ligo na kagagaling lang sa walk in closet ng kaibigan niya, pwes sa akin hindi! "Sa tingin mo ba sa laki ng kwarto niyang to ehh yan lang yung mga nasa loob nito?" Sinabi niya sa akin habang tinuro lahat ng nasa loob ng kwarto ko " pwes hindi. This room is also her house just so you know... May bathroom din sa walk in closet niya at diyan sa isang bathroom na yan.... May isa pang pintuan that leads to the personal dining room niya at may door din don na naglelead sa maids quarter, so everytime she rings the bell na nandoon din sa pdr niya ehh.. They will come to her and bring her food and her uniform of caurse every morning. That window over there...." Tinuro niya yung malaking bintana na nasa gitna ng room ni precious "if you open that balcony ang sasalubong sa iyo sa labas. Naka blury effect lang yan from afar pero it will be clearer once you go nearer" huminga siya ng malallim "so yan ang map ng room niya" napanganga ako, as in literally ngangang nganga. " g-ganun ba sila kayaman?" Yun lang ang lumubas sa bibig ko... "Oo... At lahat ng yan di nangyari kung di dahil sa cafe na pinatakbo nilang dalawa ni gil at bestie" nagselos naman ako dun "kung di dahil sa cafe na tinayo nila sa france, di magiging ganito kasarap yung buhay nila parehos. Pareho kasi nilang ayaw i accept yung pamana ng mga lolo at lola nila, kaya ayun nasa banko hanggang ngayon... Savings nalang daw nila... Kaya nga ganito kalaki yung room ni precious ehh, mas malaki pa sa masters bedroom, dahil yun nalang daw ang thank you gift ng family niya sa kaniya. At ganun din naman ang naging thank you gift ni gil from his family... Actually, not to brag ha, bahay lang talaga naming tatlo ang naging ganyan kalaki ehh... Pero dahil din yun sa kanya kanyang hirap namin" kung nganga ako kanina, himatay na ako ngayon. Grabe! Hanga na talaga ako sa babaeng to! Ang layo na ng narating niya kahit highschool palang siya. Mas lalo tuluy akong nainlove sa kaniya.

Pero after nung paghangang naramdaman ko, agad din itong napalitan ng lungkot at selos. Oo nagseselos ako, haalos mangiyak na ako pinipigilan ko lang, dahil parang ngayon palang ehh wala na agad akong pagasa para turuan ang puso ni precious na ako ang mahalin. Memories palang nila at yung mga pinag samahan palang nila wala na, talo na ako. Ewan ko from forbidden love to hopeless love na yata tong love story ko. "Ahh ganun ba...ang lalim pala ng pinagsamahan nila noh?" Sabi ko with abroken hindi shattered voice. Di ko nga namalayan na tumulo na pala talaga ng tuluyan yung mga luha ko ehh. "Hoy jake!" Lumingon ako kay anne. Bumuntong hiniga muna siya bago nagsalita ulit "jake, tigilan mo na to, masasaktan lang siya ulit. Ayaw ko na ulit mangyari sa kanya ang lahat ng pinagdadaanan niya ngayon. Kaya please lang itigil mo na yang nararamdaman mo para sa kaniya" tumawa ako ng napaka lungkot " sa tingin mo ganun lang kadali yun? Na lalayuan ko siya tapos wala na akong mararamdaman sa kaniya? Akala mo gusto kong nakikita siyang ganito? Na kulang nalang mag suicide siya sa ginagawa niya? Sa tingin mo madali lang tong lunukin lahat?! Sa sasabihin ko sa iyo na hindi! Dahil sa kaunting oras na nagkasama kami ehh napamahal na siya sa akin sa hindi malamang rason! AND IT KILLS ME SEEING HER STILL LONGING FOR HER EX! IT KILLS TO ADMIT IT TO MYSELF THAT THE ONLY REASON THE SHE WILL FALL IN LOVE WITH ME IS THAT I MAKE HER REMEMBER ABOUT GIL!!! SO DONT YOU DARE SLAP IT IN MY FACE THAT ITS SO EASY TO STOP THIS UNEXPLAINABLE FEELING FOR BECAUSE IT WILL NEVER BE!!" "AND YOU THINK IKAW LANG ANG MAHIHIRAPAN?!! THINK ABOUT HER JAKE! THINK ABOUT HER STATE RIGHT NOW!! NAHIMATAY NANGA SIYA EHH TAS DADAGDAG KA PA SA EKSENA?!!" nagkataasan lang kami ng boses ni anne for the rest of our waiting. patuloy lang kaming ganito hanggang sa si anne na talaga ang tumigil nag buntong hininga siya at nagsalita na ulit...

"hindi mo siya papakawalan tama ba ako?" "no" diretsyo kong sagot sa kaniya, " then ill give you a chance  to prove that your really honest with your cheesy word s awhile ago" tumango lang ako sa kaniya "pero pag sinaktan mo ang bestie ko, makakatikim ka talaga sa akin" tumango lang ulit ako " tara na tinatawag na tayo ni tita"

                                                                  ~end of chapter~