"xLinktijger, I ❤ YOU" || Dutch || Completed ✔️

14.

Het is een briefje van mama..

Lieve Sophia,

Ik ben naar Papa toe. (Hoogdekenslaan 2 tegenover de kerk)
Ik mis hem. Jij vast ook. Ik heb besloten dat ik mijn leven met hem veder ga lijden. Het spijt me. Groetjes van Mama.

{De straat naam heb ik net verzonnen dus sorry als jou straat zo heet}

Ik voel dat Link zijn hand op mijn schouder legt en mee leest. Ik draai me om en barst in tranen uit. Link trekt me in een knuffel en geeft het briefje aan mijn oma.

Pov Link
Sophia draait zich om en barst in tranen uit. Ik trek haar in en knuffel en geef het briefje aan haar oma. Ik zie dat de ogen van haar oma groot worden. Ze legt het briefje terug en blijft voor zich uit staren. Onder tussen troost ik Sophia nog wat. 'Kom ga even zitten' zeg ik en loop naar de bank. We gaan zitten en als Sophia is bijgekomen begint ze weer een beetje te praten.

'Waarom..' zegt ze zacht en leunt tegen me aan. Ze begint weer te snikken en ik troost haar. 'Ik snap het niet. Wat is er met je vader?' Probeer ik op mijn aardigst te vragen. 'Oma, wilt u het alstublieft uitleggen' zegt ze en er rollen weer wat tranen over haar wangen. 'Is goed, meis..' zegt haar Oma en begint alles uitteleggen:

'Nou ja.. Sophia haar vader is uhm.. 4 jaar geleden overleden aan een auto-ongeluk. Haar moeder wilt denk ik niet meer leven, want tegenover Hoogdekenslaan 2 ligt een begreefplaats waar we Sophia's vader hebben begraven. Ik weet wel dat haar moeder hele erge dingen geeft meegemaakt, maar dit is het ergst van allemaal..' zegt ze dan.

Ik kijk naar Sophia. Haar mascara is uitgelopen en ze ziet er niet blij uit. 'We moeten nu meteen naar Hoogdekenslaan 2!' Roep ik uit het niks. Sophia en haar oma kijken me raar aan. 'Ik bedoel misschien is je moeder en nog wel..' voeg ik er nog aan toe. 'Ik denk het niet' antwoord Sophia. 'Oma van Sophia, bent u met de auto?' Vraag ik terwijl ik naar Sophia kijk. "Ja, hoezo?" "Kunt u ons dan naar Hoogdekenslaan 2 bregen?" 'Jawel, kom maar mee' zegt ze en staat op van de bank. Sophia en ik volgen haar naar buiten, terwijl ik de deuren achter me sluit. We stappen in de auto en rijden naar Hoogdekenslaan 2.

*Skipping autoreis*

Pov Sophia
'We zijn er!' Zegt mijn oma en we stappen uit. Ik loop rustig naar de begraafplaats. Nu ik op de begraafplaats sta rollen de tranen weer over mijn wangen. Link pakt mijn hand en ik loop naar het graf van mijn vader. Onderweg naar het graf kijk ik achterom. Mijn oma staat bij de in-/uitgang. Het is nog best druk voor een zaterdag. Zodra we bij het graf van mijn vader zijn zie ik een paar mensen er om heen staan. Ik laat Links hand los en loop achteruit. 'Ik durf niet straks is er iets erg aan de hand.' zeg ik en staar naar de mensen. "Zal ik even voor je kijken Soof?" Ik kijk Link aan. 'Zou je dat echt doen?' Vraag ik en kijk hem bang aan. 'Ik doe alles voor jou' zegt hij en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

Pov Link
Ik loop naar de mensen die om het graf staan. Ik loop een beetje om hun heen en zie dan dat er heel veel bloemen liggen en een kaart. Ik pak de kaart en loop terug naar Sophia. 'Ik geef de kaart aan haar en ze begint met voorlezen.

Lieverd,

Ik heb je gemist. Ik kom er zo aan. Tot zo, schat. XX

Ik zie dat Sophia bleek kleurt. Ik pak haar hand en trek haar mee naar het graf. Ik leg de kaart terug en kijk naar de mensen die ons raar aankijken. 'Oom Mark?..' zegt Sophia dan opeens. Ze kijkt naar een man naast het graf. 'O hemel, Sophia! Je leeft nog!' Zegt de man als hij Sophia ziet. 'Waar is mama?' Vraagt Sophia. Ik zie dat er een traan over haar wang rolt. 'Ik kwam je moeder hier tegen.. ze zei dat ze het leven veder wilde lijden met Papa.. Ik zei nog dat ze het niet moest doen en voor jou zorgen maar het was al te laat..' Zegt de man.

Pov Sophia
'Oom Mark?' Zeg ik als ik een man bij het graf zie staan die op mijn oom lijkt. 'O hemel, Sophia! Je leeft nog!' Zegt hij als hij mij ziet. 'Waar is mama?' Vraag ik dan. Mark legt alles uit en ik barst in tranen uit. Ik ga naast het graf van mijn vader staan. Ik bedenkt me dat ik nog 1 euro in mijn zak heb. Ik leg het onder wat steentjes. "Ik houd van je, Papa.. Mama zorgde altijd goed voor me. Ze is nu bij jou. Misschien gaat het nu wel beter. Ik vraag me af waar ik nu moet wonen.. Het liefst bij jullie maar ik ga me daar niet voor opofferen. Ik kan Link dat niet aandoen. Ik houd van je, Papa.. maar ik ga je nu echt verlaten.." zeg ik en sta weer op. Ik zeg oom Mark gedag en loop dan met Link naar mijn oma.

'Maar.. waar moet ik nu wonen?' Vraag ik als we de auto instappen. 'Misschien kun je wel bij mij wonen..' zegt Link en ik kijk hem dankbaar aan. 'Oma wil je ons naar Link zijn huis brengen?' Vraag ik op m'n allerliefst. "Tuurlijk, waar woont ie?" "Uhm.. Link? Jij woont op Perkenweg 19.. toch?" 'Klopt' zegt Link en glimlacht naar me.

*Skipping autoreis*

'Thnx, Oma..' zeg ik en stap uit. "Graag gedaan meid, tot de volgende keer en maak je geen zorgen!" Link belt aan en ik zwaai mijn oma uit. 'Link!!!' Roept een meisje van (ik schat) 6 jaar als ze de deur opent. "Owh, Hey Lieke!" Het meisje knuffelt Link en ik sta er ongemakkelijk naast. Link ziet het en laat het meisje los. 'Lieke, dit is mijn vriendin.. Sophia' Zegt Link en we lopen naar binnen.

POV Link
'Hallo tante Petra en oom Nick' Zeg ik als ik mijn tante en oom op de bank zie zitten. Lieke rent achter me aan em ploft op de bank. 'Ik ga even naar de keuken' zeg ik en loop veder.
'Ogh, Link.. Daar ben je!' Zegt mijn moeder als ze me aan ziet komen lopen. {Volgensmij klopt die zin niet.. maar ok..} 'Hoi, Mam..' zeg ik op een ongemakkelijke toon en kijk naar Sophia. "En wie is dat meisje?" 'Uhm, dat is Sophia. Mijn vriendin..' zeg ik weer op een ongemakkelijke toon. Mijn moeder kijkt me met grote ogen aan. "Je.. WAT?!" 'Mijn vr-' veder kom ik niet want Sophia drukt haar lippen op die van mij. Zodra we zijn gestopt kijkt mijn moeder me nogsteeds raar aan. 'Snapt u het nu, Mevrouw?' Zegt Sophia dan en zet een stap achteruit. Ik volg haar voorbeeld en kijk naar mijn schoenen. 'J-j-ja..' stamelt mijn moeder. "Kom Sophia, dan gaan we naar mijn kamer" We lopen de trap op en ik open de deur van mijn kamer. 'Wauw.. best grote kamer heb jij, Link!" Zegt Sophia enthousiast. "Maar, wanneer ga je vragen of ik hier mag wonen? Want je moeder leek niet bepaalt blij ofzo.." ik kijk Sophia aan. 'Tja.. geen idee, of we moeten met z'n tweën een huisje huren' zeg ik en ga op mijn bed zitten. Sophia komt naast me zitten en ik geef haar uit het niets een knuffel. Ze schrikt er van, maar vind het al snel niet meer zo erg. 'Ik kan het ook aan mijn vader vragen. Misschien reageert hij niet zo raar' zeg ik terwijl ik naar voren staar. "Uhm, we kunnen her proberen" Ik sta op en loop naar de trap. "Wacht jij hier maar, Sophia" Ik loop de trap af en sta nu in de woonkamer. 'Hey, waar is pap?' Vraag ik aan mijn tante. "Die is even eten halen voor vanavond en daarna ging hij aan de tuin werken zei hij." Ik bedank mijn tante en loop weer naae boven.

'En?' vraagt Sophia ongeduldig. 'Mijn vader is nog niet thuis hij is boodschappen doen' beantwoord ik haar vraag. "Dan maar een huisje huren" zegt ze. 'Is goed, wat er ook gebeurd.. Ik blijf bij je' zeg ik en geef Sophia een kusje op haar voorhoofd.