Sırların içinde kaybolmuş masum genç güzel bir kız ve hayatına girmesiyle her şeyi değiştirebilecek bir genç adam. Bu iki karakter birbirlerine sarılıp aşklarına sadık kalıp tüm fırtınaları atlatabilecek mi? Oğlanın fantastik hayatı karakterlerimizi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adanın yanından çıkalı dakikalar olmuştu. Karanlığın içinde sessizce yürüyordum. Ada benim en yakın arkadaşımdı. Tatlı sempatik ve çok iyi bir dosttur, annesiyle birlikte bahçeli bir evde yaşarlar. Adanın annesi Yıldız teyze çok tatlı iyi kalpli ve güçlü bir kadındır. Adanın babası Adayı çok küçük iken terk etmiş annesi çalışmış didinmiş ve kendine ufak bir emlak dükkanı açmış. Ada babasını pek aramaz hatta pekte sevdiği söylenemez annesiyle mutlu ve kendinden emin bir hayata devam ediyorlar nede olsa. Canım arkadaşım bazen beni bile benden iyi tanır. bu gün bütün gün Adalardaydım. Pek bir şey yapasım gelmedi sabah erkenden annemin mezarına gittim. Her hafta giderim fakat bu gün çok özel bir gün onun ölüm yıl dönümü. Bunları düşünürken gözlerim dolmuştu. Canım acıyordu, annem benim bir tanecik sarı papatyam. Bu hayata gözlerini yumalı tam 6 yıl olmuştu. Ben annemi kaybettiğimde çok küçük değildim, 12 yaşındaydım. Annemin ölümü için kimseyi sorumlu tutmuyorum fakat keşke babam bizimle daha alakalı olsaydı. Annem kanser yüzünden hayatını, kaybetmişti ve babam her zamanki gibi işleri yüzünden cenazeye bile herkesten sonra katılmıştı. her neyse öyle işte. bunlar aklımdan her geçtiğinde karnım ağrıyor ve babama karşı bir öfke oluşuyordu. Rüzgar esmesiyle birlikte burnuma yine o koku gelmişti. Bu koku ben kendimi hatırladığımdan beri arada sırada burnuma gelirdi. gözlerimi kapatıp kokuyu içime çektim. Biraz yasemin biraz vanilya ve birazda yağmur kokuyordu. Bana ne hissettirdiğini tarif edemem ama çok tanıdık ve güven veren bir kokuydu bu. Eve yaklaştım. Babam her zaman ki gibi iş toplantısındaydı. bu seferki nerdeydi? hmm.. Malta evet maltada İtalyanlarla bir görüşmesi vardı. Zeynep kesin evdedir. Ah! tabi ya tanıtmadım Zeynep babamın yeni genç eşi, babama deli gibi aşık ve bana da resmen tapıyor garip ama bana o kadar iyi davranıyor ki, gözleriniz yaşarır. ama ben ona bir türlü ısınamıyorum. Sanki bana acı veriyor. Zeynep'le babam evleneli tam 3 yıl olmuştu. Babam zaten neden evlendi ki sanki evinde de ben çekiyorum bu kadını. Ama neymiş bana bir kadın gerekliymiş bana bakacak yardımcı olacak.. Çok lazım. Verandaya doğru adımlar atıp kapıyı sessizce açtım. Aman uyuyordur falan kalkmasın hiç onun melek hallerini çekemem. Üst kattan sesler geliyordu, merdivenlerden bir iki basamak yukarı çıktım ve kulaklarıma inanamıyorum.
-Zeynep hanım vay be hanım mı oldun şimdide hmm tenin hala aynı. Özledin mi beni?
Z- Bırak beni Barış. Bak benim artık farklı bir hayatım var. Sevdiğim adam ve kızım var.
KIZIM MI!?!! Bir anda başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. O kimdi ki bana kızım diyordu?
-Kızım mı!?!? Sen bana utanmadan nasıl kızım dersin. Pis sürtük.!! Derken onları bulduğum manzara karşısında ben utandım.
