Stalked

2. ontvoerd?

twee weken later

Aria's POV

Ik zet de laatste kartonnen doos op mijn bed. Ik zie een fotolijstje met een foto van mij en Alison.
Ik merk dat er een traan over mijn wang rolt. Ik veeg hem snel weg maar de volgt al snel nog 1.
Mijn moeder komt de kamer binnen en ziet me huilen. Ik kijk haar aan en zij mij.
Ze loopt naar me toe en geeft een knuffel. Ik begint nog harder te huilen.
Mijn moeder troost me en zegt dat de Politie's haar zullen vinden maar ik twijfel.

Mijn moeder vraagt of ze bij me moet blijven maar ik zeg dat ze me beter even alleen kan laten.
Ze geeft me nog een kus op mijn voorhoofd en loopt weg.
Ik begin nog harder te huilen en zak door mijn knieën. Ik val op de grond maar dan komt Hanna binnen.
Ze heeft ook helemaal rode ogen van het huilen. Ze loopt maar me toe en geeft me een knuffel. Ze begint ook te huilen. Ze stopt met knuffelen en kijkt me aan. "Ik dacht laat ik maar even bij m'n vriendin kijken hoe het gaat".
Ik droog mijn tranen af kijk haar aan. "hoe gaat het eigenlijk met jou?" vraag ik.
"Slecht, ik snap niet hoe ze er op het ene moment is en op het andere moment niet." Ik blijf haar even aanstaren.
We bekijken samen nog wat foto's en ruimen wat dingen op.

Mijn moeder had gezegt dat ik wat moest opruimen wat dingen weggooien enzo.
Waarom moet dat eigenlijk dacht ik in mezelf nou ja misschien moest ik mijn gedachtes gewoon op iets anders focussen. Na een paar uren heb ik 5 dozen weggooien en 7 dozen houden. Ik ben trots op mezelf.
Hanna gaat weg en meteen voel ik me weer alleen en verdrietig.
Het is al laat en ik heb geen honger dus besluit ik maar om even in mijn bed te gaan liggen.
En val meteen in een diepe slaap.

Spencer's POV

het is al laat en ik zit met mijn notitie boekje op mijn bed. Naast mij staat de laptop aan.
Ik schrijf  in mijn notitie boekje nogmaals wat ik heb gezien en loop alles opnieuw na.
Noteer alles maar kom nergens achter. Ik kijk op mijn telefoon om te zien hoelaat het is.
23:56 het is al bijna twaalf uur. Ik kijk nog ff op internet of ik nog iets kan vinden.

Elke dag van de week zit ik 24/7 achter mijn laptop aanwijzingen te zoeken.
Ik weet dat ik het aan de politie moet overlaten maar het duurt gewoon veel te lang.
misschien zit ze wel ergens opgesloten dan zit ze daar nu al twee weken!
Ik zie nog even op het internet en besluit het dan maar mijn laptop af te gaan sluiten.
ik leg mijn laptop naast mijn bed neer en ga slapen.