Buradamı kalıcam cidden bu adam kafayı yemiş olmali.
"N naslı yani ben bundan sonra buradamı kalıcam" istem dışı sözçükler ağzımda dökülü vermişti.
"Evet , burada kalıcaksın . Okula da artık gitmiceksin "
Ay cidden kafayı yiyicem bide okula gitmicekmisim çok bekler o. Ben kendi kendime düşünürken o da çıkıp gitmişti. Benim burdan kaçmam lazmım ama nasıl. Her yer ormanlı idi. Bencereye yaklaştım bulunduğum oda çok fazla yüksek degildi fakat aşagıda çok fazla koruma vardı . Lanet olsunki burdan çıkmam imkansızdı.
Acıktıgımı hisettim . Evet dunden beri hiç bisey yememistim. Kapıyı yavaşca açtıgımda uzunca bir koridorla karşılaştım. Merdivenlerden aşagı indigimde sesler iştim.
"Evet getirdim yukarıda uyuyo evet burda kalıcak hayır hiç bir yere çıkararmam... " bianda ayğımın takılmasıyal merdivenin sonundaki mumluklar devrilmesi bir oldu tabi onun da bana dönmesi . Dolun kızım şimdi sıctın.
"napıyosun orda " dedi çatık kaşlarıya "h hıç birşey sadece acıktim bişeyler yiye" yine sözlerimin bitmesi ne izin vermeden hızlı adımlarla yanima gelip kolumu tutup sürüklemeye başladı. Nekadar canim yansada bişey diyemedim . Mutfak olduğunu tahmin ettiğim yere girdik bi tane orta yaşlarda bi kadın vardı bizi görunce hemencik gülü verdi . Tatlı birine benziyodu. "Ayşe teyze atıştırmalık bişeyler varmı" diye sordu . İsminin aýsé olduğunu ögrendiğim kadın günel bir yüz ile " tabi aras oğlum siz şoyle oturun hemen cik hazırlarım ben size " dedi. Yanımdaki zorbanın adının Aras olduğunu ögrendim. Aras " saol ayşe teyze sen odana cıkabilirsin ben hallederim " dedi. Ve mutfakta tek başımıza kaldık.
