Kardeşlerimle her boku yaptık şu güne kadar o zamandan beri hiç ayrılmadık.Başladık onlarlada kavgalara 5. Sınıfta.Bu arada kız işleri falan da oluyor.O işlerdede en çok ben vardım. Herkesi tanıyordum,kullanıyordum.Ve en çok kullandığım kişiyle çıktım.Şu an okuyor heralde zaten.En yakın arkadaşıyla çok büyük kavga ettim ve tüm okulu küstürmüştüm.Gerçekten şu an düşününce büyük ibnelik yapmışım.Neyse en yakın arkadaşına bişey yapmıyım diye benle çıkmıştı.Onla yatıp onla kalkmıştım.Tabi oynatıldığımın farkında değildim.Ayrıldık sonra. 6. Sınıfta sınıflar karma oldu ve bitane sınıfa düştük.Ve orda 3 senedir her esprimi beraber yaptığımız kardeşimle tanıştım.Şu dünyadaki en yavşak kişi olabilir.Ama her zaman omuz omuza olacağım kardeşimle.Kısa zamanda baya iyi olduk zaten onunla birlikte okılda çıkmadığımız kız kalmadı taki ben gerçekten sarı saçlı ponçiğe aşık olana kadar.Yanlış hatırlamıyorsam 6 kere falan çıktık.Her seferinde kısa sürdü.İki tane yavşak arkadaşı vardı,sevmezdim hala sevmiyorum,Orospu çocuklarını.Neyse o sene Nedim Hoca geldi tatile flan götürcem sizi dedi.Oda geliyordu ve aramız baya iyiydi.Sürekli bana kimi seviyorsun diye soruyordu.Hiç bir zaman çocukluk çekingenliğimi atıp seni seviyorum diyemedim.Taki Ankara'ya dönerken otobüs molasına kadar.Sarı saçlı ponçiğe ilk defa orda seni seviyorum dedim.Ve galiba çıkıyorduk.Sonra bi selin vardı.Kıx yavşıyordu bana.Çok kızmıştı ponçik.Küsmüştü hatta birtürlü barışamadım taki teneffüsün son saniyelerinde sınıfına gidip elini tutarak özür dileyene kadar.Barışmıştık,heralde.Sonra hala sebebini bilmediğim bişeyden dolayı ayrıldık.Ben o orospu çocuklarından dolayı olduğunu düşünüyorum.6. Sınıfta kavgalarla falan bitti.6. Sınıftan bana tek kalan sarı ponçik ve kardeşlerimdir.7.sınıfta aramız baya kötüydü tabi.Herkesle kötüydü benim aram.Herkes benden korktuğu için nefret ediyordu yani ben böyle düşünüyorum.Ama aslında öyle biri değildim ben.Nefret edilecek biri olduğumu sanmıyorum.7.sınıfın ilk döneminin sonlarına doğru o okuldan gitceğim kesinleşti.Çok ağlamıştım,kardeşlerimi,sarı ponçiği bırakacağım için çok üzülmüştüm.Sonra duymuş benim gitceğimi,geldi sınıfımızın krosu gidicek ha dedi evet dedim.Sonra arkadaş olmuştuk sarılmıştı flan sonra gittim o okuldan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşayan Bir Ölünün Hayatı
Novela JuvenilMerhaba ben şu hani her sınıfta çok iyi futbol oynuyan,arkadaşlarından güçlü çocuk varya işte o benim.Küçükken bunu iyi birşey olduğunu sanırdım.Herkese istediğini yaptırmak.Eğlenceliydi ama güzel değil.Neyse velhasıl ilk kendimi insanlardan soyutla...