Vanishing Pain. ♥

'Vanishing ~ 7. ♥tears♥

[Aldrin’s POV]

Aldrin Crying. --------------------------------------------------------------------------------------------->

Ang sakit ng katawan ko, pati ulo ko. Ang alam ko, sinabi ko na kay Calliope yung totoo. Pumayag ba siya.

Sakto nandito si ate, nakaupo sa kama ko. Parang ang lungkot niiya.

“o ate? Pumayag ba si Calliope tungkol kahapon yung sinabi ko sa kanya?” sabi  ko habang hinihimas yung ulo ko. Sa sobrang sakit.

“may masamng problema aldrin e.” baka naman hindi pumayag si Calliope

“ano ang ibig mong sabihin ate?” sabi ko sa kanya.

“kailangan mong itigil yung pagmamahal mo kay Amber” itigil? Hindi pwede yun.

“anong itigil? Alam mo naman ate dba na mahal na mahal ko si Amber. Sino naman nag sabi niyan sayo ate huh? Baka binibiro mo lang ako.” Baka nga binibiro lang ako ni ate. Makwela kasi siya e.

“oo nga nandun na tayo pero  si Calliope na yung nagsabi sakin niyan, hindi siya papaya na mapawala ka sa kanya. Pag hindi mo tinigil yung pagmamahal mo kay Amber, mamatay si Amber.”  Sabi ni ate. Mamatay si Amber.?

“ate wag mo akong biruin nang ganyan. Kilala kita ate.” Sabi ko sa kanya.

“hindi ako nagbibiro. Si Calliope nagsabi sakin kahapon. Hinding hindi siiya papayag na mawala ka sa kanya. Kung hindi mo daw ititigil ang pagmamahal mo kay Amber. Ipapatay niya si Amber. Hindi mo ba alam na isa siyang Mafia Daughter. Kung gusto mo talaga maliwanagan. Puntahan mo siya.” Umiiyak na si ate. Alam ko na seryoso na siya.

Bumuhos na ulit yung luha ko.

Pinuntahan ko na nga si Calliope, nandun siya sa tabing dagat. Habang pumupunta ako sa kanya. Umiiyak ako.

“calliope pwede ba tayong mag usap?” sabi ko sa kanya. Lumingon naman siya kagad. Tumulo na naman yung luha ko.

“o bakit ka umiiyak honeybunch? Alam mo na ba?”  ang plastic niya.

“oo, yung kasunduan.” Sabi ko sa kanya.

“ano na ang decision mo honeybunch?” kaliangan kong gawin to para kay Amber. Para wala mang yaring masama sa kanya.

“ititigil ko.pero walang mangyayaring masama kay Amber dba?”  sabi ko.

“oo, ipapangako ko. Pero ipangako mo din mamahalin mo ulit ako katulad na pagmamahal mo sakin dati”  condition na naman. Pero kailangan ko talgang gawin e.

“oo gagawin ko” tuluyan bumuhos yung luha ko na naman.

“tara na wag ka nang umiyak”  hinila niya ko. Di na rin ako umiyak. Ang lungkot lungkot ko. Naiipit ako sa sitwasyon ko ngayon.

Wala na rin ako magagawa kundi iligtas si Amber. Wala rin akong ganang kumain. Kumain naman ako, paonti onti nga lang.

[endofmyPOV]

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

[Calliope’s POV]

Hinihintay ko pang sabihin ng ate ni Aldrin yung usapan naming dalawa, alam naman niya ang mangyayari kung hindi niya yun sinabi e.

Nandito ako ngayon sa tabing dagat. Hinihintay ko si Aldrin o yung ate niya.

Maya maya. May nag salita…

“calliope pwede ba tayong mag usap?” boses pa lang kilalang kilala ko na kung sino. Si Aldrin. Siguro sinabi na ng ate niya ung usapan namin.

“o bakit ka umiiyak honeybunch? Alam mo na ba?”  sabi ko sa kanya.

“oo, yung kasunduan.” Sabi ko na nga ba e.

“ano na ang decision mo honeybunch?” pag ikaw hindi ka tumupad alm mo na ang mangyayari

“ititigil ko.pero walang mangyayaring masama kay Amber dba?”  sabi niya. Kaylangan niya ulit akong mahalin ulit kagaya ng dati.

“oo, ipapangako ko. Pero ipangako mo din mamahalin mo ulit ako katulad na pagmamahal mo sakin dati”  sabi ko sa kanya.

“oo gagawin ko” tuluyan bumuhos yung luha niya.

“tara na wag ka nang umiyak”  hinila ko siya. papunta dun sa bahay.

Hindi siya kumakain. Kumakain nga paonti onti naman.

Hindi ko manlang siya makausap. Ano ba ang ginawa ko. Hindi naman talaga ako papayag na malayo sakin si Aldrin e. MAhal na Mahal ko siya. auko mawala siya sakin. Magkakamatayan kami kung sino ang umagaw kay Aldrin.