[ Sleep ]

Fourth night

ย่องกลับมาต่อ หลังจากหายไปหนึ่งคืน

ด้วยความสับสันว่าจะต่อเรื่องนี้ในแนวไหนดี

1 Romantic หวานใส น่ารักๆ ต่อไป

หรือ 2 แอบมี NC เล็กน้อย-ปานกลางดี?

สรุป . . . ผลโหวตจากทวิตเตอร์เป็นเอกฉันท์ 

คือ 2 แอบมี NC เล็กน้อย-ปานกลาง เย้!!!

เพราะฉะนั้น ตอนนี้มี NC เล็กน้อยนะจ๊ะ > <

เอ้า! เลิกพูดมากไปต่อกันเลยเถอะ! > <!

-------------------------------------------------------------

กว่าที่สตีฟจะสงบจิตสงบใจได้ พอกลับเข้าไปในห้องนอนของโทนี่ ภายในห้องก็กลับมามืดสลัวจากกระจกหน้าต่างรอบห้องที่ถูกปรับให้ทึบแสงอีกครั้ง เด็กดื้อที่ไม่ยอมหลับยอมนอนก่อนหน้านี้ ตอนนี้กลับนอนห่มผ้ามิดจนถึงคอ ตะแคงข้างหันหลังจนเห็นเพียงผมสีน้ำตาลที่โผล่พ้นผ้าห่มขึ้นมาเท่านั้น

สตีฟเดินย่องอ้อมมาอีกฝั่งของเตียงเพื่อจะแอบดูว่าโทนี่หลับไปแล้วจริงๆ หรือ . . แท้จริงแล้วเค้าแค่อยากเห็นหน้าตอนหลับของคนบนเตียงอีกครั้งกันนะ?

"ช้านะปู่ วางทิ้งไว้ก็ได้ เดี๋ยวแม่บ้านก็ขึ้นมาเก็บ แต่ถึงจะล้างเองก็เถอะ จานกับแก้วแค่อย่างละใบ หายไปตั้ง . . . กี่นาทีนะจาร์วิส?"

สตีฟสะดุ้งเฮือกเมื่อคนที่คิดว่าหลับไปแล้วเอ่ยขึ้นมาทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา

"ประมาณสามสิบนาทีครับนาย ว่าแต่กัปตันโรเจอร์มีอาการไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ? ผมเห็นคุณยืนหน้าแดง อุณภูมิร่างกายสูงขึ้นเล็กหน่อยในร่างกาย แต่สูงเป็นพิเศษที่ใบหนะ.. "

"ไม่มีอะไรจาร์วิส! ขอบคุณมากที่เป็นห่วง คุณไปดูแลงานส่วนอื่นๆเถอะครับ"

สตีฟรีบพูดตัดบท

ดวงตากลมปรือตาขึ้นมามองเล็กน้อย น่าเสียดายที่ตอนนี้ภายในห้องมืดเกินไปจนมองเห็นใบหน้าของร่างสูงที่หน้าเริ่มแดงอีกครั้งไม่ถนัด