Hoofdstuk 1: De kus die mijn hart brak..

158 18 4
                                    

"Shaun, opstaan lieverd.." ik opende langzaam mijn ogen en werd bijna verblindt door het felle licht van buitenaf. Ik kneep m'n ogen tot spleetjes en draaide me snel om. Ik keek naar de wekker en zag dat het al half acht was. "Heb ik dan zo lang geslapen??" Zoals gewoonlijk stapte ik uit bed en liep langzaam naar mijn kleerkast toe. Ik moest uitkijken dat ik niet viel want in mijn gedachten was ik nog half aan het slapen. Ik stond net op het punt mijn kleerkast open te doen toen m'n mama binnenkwam en luid riep: "SHAUN!! Haast je toch is" Ik was zo hard geschrokken dat ik de halve deur van de kleerkast eraf had getrokken. Mama keek met een verontwaardige blik naar de kast en zei: "Meen je dit nu?" De reactie van mijn mama was zo droog dat ik zelfs mijn best moest doen om mijn lach in te houden. Ze stapte de kamer uit en ik wist dat ik diep in de problemen zat. eenmaal dat ze weg was begon ik met mijn kleren te kiezen. Het duurde een poosje maar uiteindelijk koos ik maar voor de blauwe jeansbroek met een witte t-shirt en een zwarte trui. Ik pakte snel mijn boekentas en liep naar beneden. Eenmaal beneden zag ik dat mama spek met eieren had geserveerd als ontbijt. Ik ging snel aan tafel zitten en wachtte geduldig op mama. Ik was nog maar net aan tafel gaan zitten of ze kwam de kamer al terug binnen met twee borden en bestek. Ze gaf me mijn ontbijt maar keek me met een boze blik aan, ik probeerde danku te zeggen maar kon het alleen maar met een bang piepstemmetje.
Ik begon rustig te eten en mama kwam naast me zitten.
Ze zei dat ze mij geen straf zal geven omwille het ongeluk van daarnet, ze zei wel dat ik voortaan meer moest opassen. Ik wist niet of ik haar moest geloven of niet. Toen ik jong was had ik een keer per ongeluk een raam kapot gemaakt terwijl ik aan het voetballen was, ze zei toen dat ze mij geen straf ging geven en dat ze begreep dat het per ongeluk was. Een uur later merkte ik dat toen ik wou spelen op mij mijn gameconsole dat die niet werkte. Blijkbaar had mam toen een paar kabels losgetrokken en ik had geen flauw idee hoe je die terug moest aansluiten. Ondertussen weet ik wel hoe kabels werken dus die truc kan ze in ieder geval niet meer toepassen. Ik twijfelde nog altijd of ze de waarheid sprak maar ik ging uit van wel. Ik zei dus gewoon: "Oké mams" en gaf haar een dikke knuffel. Terwijl ik zat te eten kreeg ik een sms van Jake. Ik ken Jake al sinds de basisschool, hij is altijd al mijn beste vriend geweest. Hij vroeg of we na school konden afspreken. Ik wou wel maar ik moest mams helpen met de auto te repareren. Overlaatst kwam ze binnen met een gezicht vol met zwarte as, de auto wou niet opstarten dus deed ze de motorkap open op te kijken wat er aan de hand was. Ik at nog snel mijn ontbijt op, gaf mams een kus en vertrok naar school. Ik was pas net onderweg toen ik besefte dat ik mijn gsm thuis was vergeten. Ik fietste snel terug
naar huis en pakte mijn gsm.

....

Ik kreeg onderweg een sms van Jake, ik wou de sms bekijken maar ik zat midden op een gevaarlijk kruispunt. Ik had het beter niet gedaan want toen ik mijn gsm nam werd het ineens groen en ik hoorde auto's achter mij toeten waardoor ik uit angst mijn gsm liet vallen. Ik wou van de weg gaan maar ik had geen keus, ik moest doorfietsen. Bij de volgende straat ging ik zo snel mogelijk terug om te kijken of m'n gsm er nog lag. Mijn hart ging tekeer omdat ik niet weet wat te doen zonder mijn gsm maar dat gevoel ging al snel weg toen ik zag dat hij nog heel was. Ik ging terug naar de plaats waar ik mijn fiets had gezet maar tot mijn verbazing... was hij daar niet meer... Mijn fiets was gestolen... Ik ben wel tien minuten bezig geweest met vragen of iemand had gezien waar mijn fiets was, of wie hem had meegenomen. Uiteindelijk gaf ik de moed op en riep ik maar een taxi. School was minstens nog een kwartier verwijdert vanaf hier als je met de fiets ging. Te laat komen was geen optie, vragen aan mama voor een lift leek ook al geen goed plan aangezien die nog boos is van deze ochtend plus de auto is kapot. Dus er was nog maar één optie over, en dat is een taxi nemen. Met de auto ging het er niet beter aan toe want iedereen moest naar zijn werk waardoor we bij elk rood licht minstens vijf minuten vastzaten. We kwamen gelukkig op tijd aan bij school alhoewel de taxirit peperduur was. Gelukkig had ik genoeg geld op zak dus ik betaalde de man zijn geld, wenste hem een goede dag en ging rustig naar de les.

Stolen LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu