HAFIZA

3. BÖLÜM

Okuldan eve döndüğümde çok yorulmuştum. Okul tam gün olduğundan, 11 saat boyunca boş boş oturmak beni baya yıpratmıştı. Üstümü değiştirerek mutfağa gittim. Annem mutfaktaydı. Boynuna sarılıp yanağına kocaman bir öpücük kondurdum.

Ebrar: Annem, yine döktürmüşsün. Ne yaptın ??
Anne : Sen masaya geç ben getiriyorum.
Ebrar: Anne ya !!
Anne : Ebrar getirince görürsün..
Ebrar: Tmm tmm. Anne babam nerde ??
Anne : Ellerini yıkayacaktı gelir birazdan..

Babam da üstünü değiştirerek yanımıza geldi. Annem yeni bir tarif denedigi zaman "Getirince görürsün" veya "Nasıl olmuş, beğendiniz mi ?" gibi şeyler söylerdi. Bu da demek oluyor ki annem yeni bir tarif denemiş..

Yemeğimi yedikten sonra bugün verilen ders programına göre çantamı hazırlamak için odama çıktım. Çantamı hazırladım ve diğer kitaplarımı kitaplığıma yerleştirmek yerine kitaplığın üzerine koydum. Bugün sebepsizce o kadar çok yorulmuşum ki kendimi yatağa fırlattım. Ertesi gün tatlı ama acımasız grubumdan gelen saçma mesajlara maruz kalmış bir şekilde uyandırıldım. Yazışmalardan anladığım kadarıyla kimse uykusunu açamamıştı. Bir kişi hariç ÖZLEM ..

Uzaklarda bir yerlerde ... ( watshap grubu )

Özlem: Bugün okulun 2. günü erken kalkmak lazım ama dimi kızlar hadi uyanın bakalım.
Bahar: Ölem bi sus.
Bahar: Z
Bahar:Ö ile L nin arasında Z var.
Özlem: Ya ben size destanlar dökeyim, şiirler yazayım aldigim tepkiye bak ya arada Z varmış. Herkes yazdıklarımı görüyor ama kimse bir şey yazmıyor. Anladım ben anladım. Siz beni sevmiyorsunuz :( ya ben ya.. Ben sevilmez miyim ? Beni neden sevmiyorsunuz. Yok İşte kimsenin umrumda değilim.
Beyza: Al işte gene başladı..
Özlem: Hep böyle yapıyorsunuz. Hep beni yalnızlığımla baş başa birakiyorsunuz. Ben madurum.
Beyza: Mağdur diycektin heralde, Ğ sini unutmuşsun.
Özlem: Ya siz bana kafayı yedireceksiniz. Kafamı nasıl yiyebilirim acaba bilen varsa söylesin. Da ya na mı yor um çünkü..
Bahar: Peynir ekmek
Özlem: Hep aynı fikirlerle gelmeyin ya !! Herkes aynısı söylüyor. Kübra iyi bilir bence Kübra cevaplasın bu sorumu ?
Kübra: Ya ben bişey sorcam ? Neden ben ..
Kübra: Nedenini anlamıyorum.
Kübra: Neden ben yani
Kübra: Neden ?
Özlem: Biliyormusun kübra sayende daha bir motivasyonum tavan yaptı. Daha bi hayatı sevmeye başladım. Okulumu seviyorum, okul beni bekle ben geliyorum. Uçarak gelicem. Unicornlar gibi ..
Ebrar: Günaydın
Beyza: Günaydın
Bahar: Gün aydın
Kübra: Günay
Kübra: dın
Ebrar: Peki kübra anladım ben seni ..
Kübra: Ya off, ya gidip ağlıycam ya çok ciddiyim. Bırakın beni tmm mı yeter.
Özlem: Günaydın Ebrar
Ebrar: Küçük kübya, küçük kübya kuyruğun nerede ?
Kübra: Ya neden, ya neden ya ?? Ebrar döverim seni. Bak çok ciddiyim..
Ebrar: Kuyyuğum yok kuyyuğum yok giderim okula..
Kübra: Okulda görüşecegiz.

Okul kıyafetlerimi giydim. Dün hazırlamış olduğum çantamı da alarak odamdan çıktım. Herzaman olduğu gibi babam yine erkenden işe gitmişti. Annem ise uyuyordu. Annemi uyandırmamaya özen göstererek, ayakkabılarımı alıp dışarı çıktım. Kızlarla herzaman ki buluştuğumuz köşeye gittim. Etrafta kimse gözükmüyordu. Beklemeye başladım. O sırada biri arkadan omzuma dokundu. Arkamı döndüğümde Ege yi gördüm.

Ege: Günaydın
Ebrar: Sanada günaydın
Ege: Ya dün canını acıttim galiba..
Ebrar: Aa yok hayır, iyiyim ben.
Ege: Olsun ben yinede telafi etmek istedim.

Elindeki kitabı bana doğru uzattı.

Ege: Lütfen bunu kabul et.
Ebrar: Hiç gerek yoktu, gerçekten canım acımadı.
Ege: Dün sizin canınız acımamış olabilir ama bu hediyemi kabul etmezseniz benim canım acıyacak.

Uzatığı kitabı aldım. O arada telefonum çaldı. (Beyza arıyor)
Beyza: Ooo birileri benden önce davranmış.
Ebrar: Geldin mi nerdesin?
Beyza: Karşı şeritdeyim.
Ebrar: Evet gördüm.
Beyza: Tmm kapat yanına geliyorum.
Ebrar: Tmm

"Şey.. Kusura ba..." arkamı döndüğümde Ege yoktu. Etrafıma baktım ama hiç bir yerde göremedim.

Beyza: Ne arıyorsun ?
Ebrar: Hiç, öylesine bakımdım.
Beyza: Aha bizimkiler geliyor.

Arkadaşlarımla sarıldıktan sonra Ege nin bana hediye ettiği kitabı çantama koymak çantanın için bir kolunu indirdim.

Bahar: Aa Ebrar aradığın kitabı bulmuşsun.
Ebrar: Ben kitap mi arıyordum.

Özlem elini Baharın eline dokundurdu.

Bahar: Yoo yok öyle bir şey..
Özlem: Tabi tabi, hem kitap arasan bilirsin yani dimi.
Ebrar: Evet o yüzden şaşırdım zaten.
Özlem: Aman neyse canım. Okula geç kalıyoruz.

Okul:
Okula geldiğimizde son anda sıranın arkasına geçerek, sorunsuz bir şekilde içeri girmeyi başardık.

Öğle arasına girdiğimizde çok acıkmıştık.
Ebrar: Ne alalım ya ben çok acıktım.
Özlem: Hadi gene iyisiniz, bak böyle arkadaş zor bulunur. Toplayın paraları ben alırım.
Bahar: Allah razı olsun kardeş.
Özlem: Ama tek gidemem, Kübra da benimle gelsin..
Kübra: Özlem, bunu neden yapıyorsun. Bak çok ciddiyim ya kesin şunu..
Özlem: Kübra hemen acılara bağlama, kantine inip gelicez..
Kübra: Ben seninle kantine indigim günleri de bilirim. Ben gelmiyorum.

Hepbirlikte Kübra yı ikna ederek özlem ile kantine gönderdik. Bahar ve Beyza da ellerini yıkamak için lavobo ya gittiler. Bende camdan okulun bahçesine bakıyordum. Ağacın altındaki banklara oturmakta olan Ege yi gördüm. Yanına gitmek ile gitmemek arasında kalmıştım ki, vicdanım teşekkür borcum olduğunu hatırlattı. Bahçeye indigimde Ege hala oturuyordu yanına gittim.

Ebrar: Oturabilir miyim ?
Ege: Evet, tabiki
Yanına oturdum
Ebrar: Sana teşekkür edecektim ama arkamı döndüğümde göremedim.
Ege: Aa şey evet, okula gelmem gerekiyordu da ..
Ebrar: Hmm, şey.. tekrar teşekür ederim ve bunu bi daha yapmazsan. Kendimi suçlu hissediyorum da..
Ege: Denerim..
Ebrar: Gitmem gerek görüşürüz.
Ege: Görüşürüz...

...
Eve geldiğimde annem yine akşam yemeği ile meşguldü. Babam ise geldi gelecek. Odama çıkarak yarın ki ders programını hazırlamak için çantamı boşaltırken Ege'nin kitabı elime geldi. Sebepsizce yüzümde bir gülümseme oluştu. "Ne garip bir çocuk. Canımı acıttığını düşünerek bana kitap almış. Ne kadar düşünceli biri.. Neyse yarın hava yağmurlu olacakmış. Ne giymeliyim acaba.. Tabi ya siyah deri montum.."
Elimdeki kitabı çalışma masanın üzerine bırakarak siyah deri montuma yöneldim ve üzerime giydim. Aynanın karşısına geçerek fervuarını yukarı doğru çektim ve ellerimi cebine koydum. "Aa bu ne ! Bi kağıt mı ? Bu ne ya, ne zamn koymuşum bunu.."
Montun içinde bulduğum küçük beyaz kağıdı açarak içerisinde yazan yazıyı okudum:

Eğer bir gün esmer, yakışıklı ve Ege adında biri ile karşılaşırsan ona gözükmeden o ortamı terk et !!