Destiny failed✔

1 shot

Kim Ivan Español.

The Lucky Guy.

I am Kuhlynne Señerez. I am the perfect girl in the campus. The campus crush. Hinahangaan ng lahat.

Why?

First of all, my physical appearance. May kokonting pimples ako pero sabi nila--I am the most beautiful sa campus.

Second, talented. Magaling akong kumanta at sumayaw. Panlaban din ako sa mga poster making contests kasi magaling ako magpaint. And oh, nasabi ko ba na kasama ako sa theatre club dahil sa galing ko mag acting? And marunong ako mag gitara, violin, flute, ukelele and piano.

Third, brain. Matalino ako at topnatcher ako sa batch namin.

Fourth, height. Oo, matangkad ako.

Fifth, sports. Oo, sporty ako. Volleyball is not my style pero magaling ako sa badminton, swimming at table tennis. I grow up playing that kind of games.

Sixth, fashion sense. Yes, girly type ako at magaling akong manamit.

Seventh, attitude. Oo, mabait ako. Kapag may nakausap kang kaibigan o kakilala ko at tatanungin mo kung kamusta ako, isasagot nila ay mabait ako. Kaya isa ako sa mga campus crush kasi kahit na sikat ako at may itsura, hindi ko magagawang makipag away.

Friends ako ng lahat mapa bully man or nerd. Wala akong kaaway.

I am also a believer. Naniniwala ako sa True Love. Fate. Destiny. Sparks. Kaya marami man ang nagkakandarapa saken, wala akong naging ex kasi naniniwala ako sa mga signs.

Until He Came.

Lahat ng signs na hinahanap ko ay nakita ko sa kanya. Nag slow motion ang mundo ko. Lumiwanag ang paligid ko at higit sa lahat, parang may mga anghel na kumakanta.

Dun ko nalaman na tinamaan na ako.

Naging close kami. We became bestfriends. Seatmates pa kami. Mataas ang confidence ko na gusto nya din ako kasi the way he smile and the way he talk to me.

Pero walanghiya nga naman, may girlfriend na pala sya.

Iba ang girlfriend nya. Kabaliktaran ko. Boyish ang girlfriend nya saka maldita. Minsan na nun akong pinagbantaan na lubayan ang boyfriend nya. Nalaman ko din na bobita pala yun saka walang alam na talent.

Kaya kinunsinti ko siya. Sinabi ko na sayang ang kagwapuhan niya kung sa ganung babae lang naman pala sya mapupunta. Pero fuck. Loyal ang gago.

I am the almost perfect woman in the school--tapos matatalo lang ako ng babaeng di marunong manamit?

I did my best to stole him from her. And I succeed. Pero kapalit non, ang lahat.

I got him. But I lost everything. My reputation.

From a good girl and a campus role model--naging bitch ako sa mata ng mga kaschoolmates ko. They are keep on murmuring and spreading some shits na hindi ako karapat dapat na maging role model. Nasaan na ang dating Kuhlynne? Ang mabait? Ang hindi mang aagaw? Ang walang pakialam sa mga lalaki?

But I gave up. Hinayaan ko na yun. All I need is him at okay na ako as long as he's with me.

But destiny failed.

Bumalik sya sa ex nya. Gumuho ang mundo ko. Tambak tambak ang haters ko at sinasabi na dapat lang yun saken--ang iwanan.

Bakit ganon? Nagmahal lang ako. At kapag magmamahal ka--magiging selfish ka. Mali ba na umangkin ng taong gusto mo?

Mali nga siguro kasi una palang, di naman yun akin.

Alam ko naman na ito ang kahahantungan ko. Pero di ako nagpatinag kasi habang iniisip ko na masisira ang reputasyon ko sa kanila ay kapalit naman non ay siya. Siya na gusto ko. siya na mahal ko.

Pero kung alam ko lang na dito din pala hahantong ang lahat? Ang iwan ako?

Edi sana... iniwasan ko nalang sya.

Starting that day--I became a non believer. I hate destiny. I hate fate. Sparks are bullshits.

Naging kaibahan ako ng usual na ako. Nerds are one of the ppl I hate the most and I became one of the bullies in school.

My grades are starting to decrease.

This is because of him. And makikita nya kung sino ang sinayang nya. Sinayang nya ang dating ako. Sinayang nya ang babaeng hindi naman ganito.

But days passed, nothing happened. I expected na bumalik sya. I expected na sasabihin nyang he realized na ako lang pala.

Pero walang nangyari. He's avoiding my gaze. Kasama nya ang ex nyang walang taste sa pananamit.

Then one day, I realized. I realized na useless lang ang lahat. I realized na hindi ko gusto ang bagong ako. Na mas gusto ko ang dating ako. Ang iniidolo ng lahat, ang naniniwala sa True Love at Destiny, ang mabait at may respeto.

I came to school one day wearing a simple white tshirt and pants--kesa noon na all black. I feel relief. I feel freshness. Parang lahat ng masasama na sumapi sakin ay nawala.

Then ng nagkita kami--I realized... Destiny didnt failed. Its me who failed. Kasi hindi naman sya ang talagang nakatadhana para saken.