Late Nights - Zayn Malik

1.

Σχεδόν πλησιάζει 12.

Θεέ μου που πήγε....

"Bora κορίτσι μου."

Κοιτάω γύρω απεγνωσμένα.
Αυτό το σκυλί κάθε φορά....

Το πάρκο είναι τεράστιο χωρίς πολλά πολλά φώτα, έχει αρχίσει να έχει ψύχρα και τα κύματα ξεσπούν άγρια και ατρόμητα κάτω στις μεγάλες πέτρες.

Το ιώδιο περιπλανιεται στον αέρα και αν πραγματικά δεν είχα χάσει την Bora θα το απολάμβανα.

Αρχίζω και περπατάω τριγύρω κάνοντας ξανά κύκλους και φωνάζοντας το όνομα της.

Σταματάω για λίγο.
Θέλω να κλάψω.
Χτυπάω νευρικά το πόδι μου στο έδαφος και γκρινιάζω μόνη μου.

Που στον διάολο πηγε;

Κάθομαι σε ένα παγκάκι από μπετό Κάτω από μια παλιά λάμπα που εκπέμπει κίτρινο φως.
Σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου και κλείνω τα μάτια μου.

Γαμωτο.

Ανοίγω τα μάτια μου και τα καρφωνω στο τοπίο που απλώνεται μπροστά μου.

Σαγηνευτική η θάλασσα.
Ούτε απόψε βρίσκει την ηρεμία της.

Γιατί ο ουρανος; πιο πλούσιος από ποτέ. Τα αστέρια που τον κοσμούν τόσο όμορφα και πολύτιμα. Σαν να αιωρούνται θρύψαλα από ακριβά κοσμήματα.

Γυρίζω το κεφάλι μου στο πλάι ξαφνικά νιώθω μια κίνηση και μια σκιά να πλησιάζει.

Ένας μαυροφορεμενος τύπος προχωράει βιαστικά , σχεδόν τρέχει και προς το κύμα.

Κάθεται γρήγορα πάνω στην υγρη από την υγρασία πέτρα και ανοίγει γρήγορα την μαύρη τσάντα που έβγαλε από τον ώμο του.

Δεν με έχει δει.
Αφαιρεί τον σκούφο και διακρίνω πυκνά σκούρα μαλλιά.

Αφαιρεί μέσα από την τσάντα του ένα κίτρινο τετράδιο και έναν στυλό.

Σκύβει μπροστά και αρχίζει και γράφει.

Γράφει πολύ γρήγορα.

Γράφει για περίπου 3 λεπτά.
Έχει σκύψει τόσο πολύ προς τα μπρος που φοβάμαι ότι θα πέσει στην θάλασσα .

Σηκώνει το κεφάλι του απότομα και κλείνει σκληρά το τετράδιο με τα δύο του χέρια.

Αφήνει έναν βαρύ αναστεναγμό να δραπετεύσει από το στόμα του σαν να έφυγε ένα βάρος από πάνω του.

Πετάει τον στύλο και το τετράδιο μέσα στην μαύρη τσάντα και την ανεβάζει ξανά στους ώμους του.

Σηκώνεται όρθιος πηδωντας από το τειχακι .

Τι ,θα φύγει;

Αυτομάτως σηκώνομαι και πάω προς το μέρος του.

Ακόμα δεν είμαι ορατή προς αυτόν μέχρι που εμφανίζομαι μπροστά του.

"Γεια" λέω χαμογελώντας.

Το κίτρινο χλωμό φως φωτίζει τα άγρια χαρακτηριστικά του.
Είναι σχετικά νέος.

Τα μάτια του δεν είναι ακόμα ξεκάθαρα αλλά είναι ψύχρα, τα χείλη του σφιγμένα και η στάση του σώματος του γεμάτη ένταση.
Με κοιτάει στενευοντας τα μάτια του.

Δεν λέει γεια.
Τον καρφωνω αρκετά δευτερόλεπτα ακόμη χωρίς να το καταλάβω.

Έχει σκοτεινά χαρακτηριστικά αλλά παρ'όλα αυτά είναι ελκυστικός.

Κοιτιωμαστε λίγο ακόμα και ο ίδιος κάνει ένα βήμα αριστερά για να φυγει.
Κάνω κι εγώ ένα βήμα αριστερά και είμαι πάλι μπροστά του.

"Είμαι η Ιsis." Ξαναπροσπαθω.

Κάνει ένα ακόμα βήμα πλαγίως και δεν με κοιτάει καν καθώς αφήνει έναν εκνευρισμενο αναστεναγμό.

Προχωράει μπροστά βιαστικά και τρέχω ξανά μπροστά του.

"Συγγνώμη, ψάχνω τον σκύλο μου εδώ και ώρα μηπως εχεις δει ένα μικρό μαύρο εδώ τριγυρω;"

Τα βήματα του είναι μεγάλα και αναγκαζομαι να περπαταω προς τα πισω για να τον προλαβαινω.

Σταματάει να κινείται.
Σταματάω κι εγώ.

"Isis;"
Η φωνή του δηλώνει ξεκάθαρη απορία.

"Εμ ναι."

"Η Isis ήταν μια Αιγυπτιακή θεότητα που υποστήριζε τον φεμινισμό και ήταν σύμβολο ομορφιάς ,μαγείας των ουρανών και της σεληνης."

Τον κοιτάω περίέργα. Απρόσμενο.Δεν το περίμενα αυτό.

" Εμ.. ναι το ξερω" το χέρι μου πάει ασυνείδητα στα μαλλιά μου και αρχίζω να τα πειράζω.

Τα μάτια του γυαλίζουν πολύ καθως με κοιτάει. Φαινονται σκουρα.
Γνέφει και απότομα αρχίζει να περπατάει ξανά βιαστικά.

Αυτή την φορά δεν τρέχω πίσω του.

Τον κοιτάω καθως απομακρύνεται και χάνεται στο σκοτάδι και γίνεται ένα με τις σκιές.

Περίεργος άνθρωπος.

Ακούω μικρά βήματα μια πίσω μου και ένα μικρό γαυγισμα.

Σηκώνεται στα δύο τις πόδια και στερεωνεται πάνω μου.

"Bora" χαμογελάω.