---------------Sehun'un ağzından--------------
Yine erkenden kalkmış hazırlanıyordum.Kıyafetlerimin ütülü olmasına dikkat etmeliydim.Evet, herşey düzgün.Şimdi giyebilirim.Eşofmanımı teker teker çıkarırken, düzgüncede katladım.Benim için düzen önemliydi.Düzen herşeydi.Aynanın karşısına geçmiş mırıldanırken okul kıyafetlerimi giyiyordum.Gömleğimin düğmelerini iliklediğimde aklıma Luhan denilen odun geldi.Cidden bu ne ya?Odun musun abi sen?Sormam hata, kesinlikle odundu.O tatlı ve masum tipini gören düzgün birisi olduğunu düşünürdü, ama öyle değildi.Ne yapıcan?Kader.
Neyse, okul üstümü giyip çantamı yatağımın üstünden alırken telefonum nerde diye etrafa bakınıyordum.Telefonum görüş açıma girince sevinçle bağırdım.
"Buldum seni pikaçuuu!"
Azcık ergen olabilirdim, ama azcık.Bu herkeste olabilir.Kapımı açıp aşağıya inerken gülüyordum.Eskilerden çok sevdiğim bi arkadaşım bana hep gülmemi söylemişti."Ne olursa olsun gül.Emin ol güldüğünde herşeyin üstesinden gelebilirsin."Bende arkadaşımın cümlesi üzerine hayatıma çeki düzen verip, olumlu bakmaya başladım.Dış kapının önüne geldiğimde ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.Yolda yürürken bi ara yanımdan yavaşça geçiyordu.Arabadaki müzik sesleri dışarı geliyordu.Bi adam camdan dışarı çıkıp kolumu tuttuğumda ilk baş irkildim.Sonra dönüp kolumu çektim ve tek kaşımı kaldırıp sert bir yüz ifadesi takındım.
"Buyrun?"
Adam kahkaha attığında ne olduğunu anlamadım.Acaba komik birşey mi dedim?Hayır, demedim.Adama kaşlarımı çatmış bakarken ne diyeceğini bekliyordum.
"Atlasana güzelim."
Ah, klasik şeyler.Hiç şaşmadım.Adama ters ters bakıp önüme dönerken adam arabadan inmişti ve arkamdan ilerliyordu.Ben adımlarımı hızlandırdığımda adam hâlâ arkamdan geliyordu.Tanrım...başıma bişey gelmesin.
Adam bileğimi kavrayıp beni kendine çekerken bileğimi adamdan kurtarmaya çalıştım, ama nafile.Adamın kokuşmuş nefesi burnuma gelirken istemsizce yüzümü buruşturdum.Adam eliyle yanağımı okşarken gözlerimi sıkıca kapatmıştım.Tepkimi görünce histerik bir kahkaha atmıştı.Korkudan titrerken cam kırılma sesiyle gözlerimi açtım ve arkamızda duran çocuğa baktım.Gözlerimi hafif kıstığımda bunun Luhan olduğunu farkettim.Dudaklarımdan istemsizce adı çıktığında adam beni bırakmıştı ve Luhan'a dönmüştü.Luhan adama sertçe bakarken gözleri bi ara bana kaydığında göz kırptığını gördüm.Yüzümde bir gülümseme oluşurken Luhan adama doğru yürüyordu.Adamla burun buruna geldiğinde dudakları yukarı kıvrıldı.
"Gülüşün çok rahatsız edici.Uzaktan bile ne kadar orospu çocuğu olduğun belli oluyor."
Adam Luhan'a karşı bir atakta bulunacağı sırada Luhan ondan önce davranıp adama yumruğunu çaktı.Adam geriye doğru sendelerken Luhan adamın karnına tekme attı ve adam yere düştü.Ağzım açılırken Luhan elinde kırılmış olan şişeyi eğilip adamın bacağına soktu ve resmen deşti.Adamın çığlıkları kulağımı doldururken Luhan doğrulup bana doğru geldi.İyice dibime girip gülümserken bende gözlerimi pörtleştirmiştim.
"Hanım çocuğumuz korktu mu?"
Ben daha birşey diyemeden kahkaha atıp yüzüme iyice yaklaştı.
"Korurum seni, sıkıntı yok."
Elleri elimi bulurken ben ne olduğunu anlamadan peşinden sürükleniyordum.
-------------------
VE İŞTE BU!SAÇMALA TİME!!
SİZDEN SADECE ÖZÜR DİLEYEBİLİRİM.AFFEDİN BENİ.SİZLERİ SEVİYORUM.
