Siyah

Gece

Kimine göre  günün en güzel zamanı sabahtır ya da şafak vakti bazen de öğlen... bu tamamen insanların ruh haline bağlı . Geceyi seviyorum.  Benim en güzel zamanım. Bakmayın güzel  dediğime  , o öyle bir sıfat işte. 
     Yeterince gece olmuştu. Artık sessizliği sonuna kadar açabilirdim. Açabilirdim de içimdeki  çığlıkları  nasıl susturacaktım ? Onca yaşadıklarım ve yaşıyor olduklarım.  Yaşadıklarımdan  geriye sadece anılar kalmıştı. Zaman ise bir akan su misali yerinde durmak bilmemişti. Akmıştı ,  aktığı yönde  ilerledim ama yarışı zaman kazandı. Beni zaman yendi , geriye  sadece içimi acıtan  anılar  kaldı.
     Bunları düşünürken ,  yüzümden  boynuma doğru akan bir damlayla irkildim . Bir gece klasiği  , gene farkında olmadan dökülmüştü damlalarca yaş .
     Gözyaşlarımı sildim , haketmiş miydim bu kadarını ? Her gece olduğu gibi kendime söz verdim . Mutlu olacaktım. Başaracaktım. Bir daha asla ağlamayacaktım. Hiç bir
şeyin benden daha değerli olmadığını unutmayacaktım.  Ve ben sadece sözlerini tutamayan bir aptalım.
" Belki yarın daha güzel olur " umuduyla , gözlerimi kapadım...
     Alarm sayesinde uyandım çok şükür. Okul uniformalarımı giydim. Elimi yüzümü yıkadım. Saçlarımı taramaya üşendiğimden öylece kahvaltı masasına oturdum. Gördüğüm  rüyanın  etkisindeyim hâla . Korkunç değildi . Fakat biraz tuhaftı.
                           ***

   - Sonu olmayan bir denizin ortasındaydım. Deniz o kadar maviydiki , ufuk çizgisini görmek bile imkansızdı. Ve birden bire , tanımlayamadığım biri aşağıya  doğru  çekmeye çalıştı. Tuzlu sudan gözlerimi açamıyordum. Zorla gözlerimi  açtığımda , mavi denizden eser kalmamıştı.  Mavi , yerini siyaha bırakmıştı. Çırpınıyordum . Boğuluyordum.  Beni aşağıya doğru çekmeye  çalışan şey , çalışmakla kalmamıştı.
  
   - Hayırlısı gerçekten Ebyad. Inşallah kötü bir şeye  işaret değildir . Belki de gece olmuştur , ondan siyah görmüşsündür denizi ?
     
   - Sanmıyorum Merve. Gökyüzü maviydi . Neyse hoca geldi kapat konuyu .